ความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษ โดยเดาความหมายของคำศัพท์จากบริบทของนักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยศรีปทุม

Abstract

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษ โดยวิธีเดาความหมายของคำศัพท์จากบริบท ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 ภาคปกติ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยศรีปทุม 2) เพื่อศึกษาความสามารถเดาความหมายของคำศัพท์จากบริบท ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 ภาคปกติ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัย ศรีปทุม

กลุ่มตัวอย่างจำนวน 100 คน ซึ่งเลือกแบบเจาะจง แบ่งเป็นกลุ่มทดลองจำนวน 50 คน และกลุ่มควบคุมจำนวน 50 คน ผู้วิจัยได้ทดสอบกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมก่อนเรียนด้วยแบบทดสอบการอ่านภาษาอังกฤษ โดยเดาความหมายของคำศัพท์จากบริบท แล้วทดลองสอนการอ่านภาษาอังกฤษด้วยวิธีเดาความหมายของคำศัพท์จากบริบทแก่กลุ่มทดลอง และสอนกลุ่มควบคุมด้วยการให้ความหมายของคำศัพท์เป็นภาษาไทย กลุ่มนี้ไม่ได้รับการฝึกเดาความหมายของคำศัพท์ หลังจากนั้นจึงประเมินผลโดยให้ทำแบบทดสอบหลังเรียน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติทดสอบที (t-test) และวิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม แบบทางเดียว (One-Way ANCOVA)

ผลการวิจัย เมื่อมีการควบคุมไม่ให้เกิดความแตกต่างของคะแนนสอบก่อนเรียนแล้วสรุปได้ว่านักศึกษากลุ่มทดลองที่เรียนด้วยวิธีเดาความหมายของคำศัพท์จากบริบท มีผลสัมฤทธิ์สูงกว่ากลุ่มควบคุมที่ไม่ได้เรียนการฝึกเดาความหมายของคำศัพท์จากบริบทอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05