ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการจูงใจและประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงาน กรณีศึกษา: บริษัทฐาปนทรัพย์โลหะกิจ จำกัด

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยในการจูงใจการปฏิบัติงานและประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานบริษัท ฐาปนทรัพย์ โลหะกิจ จำกัด และเพื่อเปรียบเทียบปัจจัยในการจูงใจการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัท ฐาปนทรัพย์ โลหะกิจ จำกัด ที่มีความแตกต่างกัน ในเรื่องอายุ ระดับการศึกษา รายได้ และตำแหน่งงานที่ปฏิบัติ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ คือ พนักงานบริษัท ฐาปนทรัพย์ โลหะกิจ จำกัด จำนวน 60 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเองตามมาตราส่วนประมาณค่า (Likert Scale) ซึ่งสถิติที่นำมาใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ความเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบสมมติฐานใช้สถิติ t-test, one-way ANOVA และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson Correlation) ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามโดยส่วนใหญ่มีอายุต่ำกว่า 39 ปี โดยมีวุฒิการศึกษาระดับต่ำกว่ามัธยมศึกษาตอนปลาย มีรายได้ส่วนบุคคลต่อเดือนต่ำกว่าหรือเท่ากับ 10,000 บาท ส่วนใหญ่ทำงานในตำแหน่งพนักงานปฏิบัติการ โดยมีปัจจัยในการจูงใจการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัท ฐาปนทรัพย์ โลหะกิจ จำกัด ต่างกันตามลักษณะส่วนบุคคลในด้านความสำเร็จ ในงาน ด้านการได้รับการยอมรับนับถือ ด้านลักษณะงานที่ปฏิบัติ ด้านความรับผิดชอบ ด้านความก้าวหน้า และประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงานในด้านเป้าหมาย ด้านเวลา ด้านคุณภาพ มีความต่างกันตามลักษณะส่วนบุคคลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ปัจจัยในการจูงใจโดยรวมมีความสัมพันธ์ในระดับสูงกับประสิทธิภาพในการทำงานโดยรวมที่ระดับนัยสำคัญ 0.01 การสร้างแรงจูงใจในการปฏิบัติงานเพื่อให้งานประสบผลสำเร็จอย่างมีประสิทธิภาพได้นั้น ต้องใช้องค์ประกอบด้านความสำเร็จในงาน ด้านการได้รับการยอมรับนับถือ ด้านลักษณะงานที่ปฏิบัติ ด้านความรับผิดชอบ และด้านความก้าวหน้า เพื่อให้พนักงานมีแรงจูงใจในการทำงาน โดยพนักงานสามารถปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพไม่ว่าจะเป็นด้านเวลา ด้านคุณภาพและด้านเป้าหมาย โดยที่พนักงานพร้อมจะทุ่มเทการปฏิบัติงานให้กับองค์กรอย่างเต็มที่