มาตรการทางกฎหมายในการเยียวยาความเสียหายจากการถูกจากัดสิทธิการใช้ประโยชน์ที่ดินตามพระราชบัญญัติผังเมืองพ.ศ.2518

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายในการเยียวยาความเสียหายจากการถูกจากัดสิทธิการใช้ประโยชน์ที่ดิน ตามพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ.2518 ที่เหมาะสมมาใช้เป็นแนวทางในการปรับปรุงและแก้ไขกฎหมายผังเมืองเพื่อให้เกิดความเป็นธรรมแก่ประชาชนจากการศึกษาพบว่าเมื่อมีการประกาศกฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวม ซึ่งออกตามความในพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ.2518 ในท้องที่ใดแล้วจะมีผลห้ามประชาชนใช้ประโยชน์ที่ดินผิดไปจากที่ได้กาหนดไว้ในผังเมืองรวม หรือปฏิบัติการใด ๆ ซึ่งขัดกับข้อกาหนดของผังเมืองรวมนั้น ทั้งนี้ตามบทบัญญัติมาตรา 27 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ.2518 ซึ่งกฎกระทรวงให้ใช้บังคับผังเมืองรวมนี้ ประกอบไปด้วยข้อกาหนดต่าง ๆ ที่มีรายละเอียดมากมายอันประกอบไปด้วยกิจกรรมที่อนุญาตและไม่อนุญาตให้มีการใช้ประโยชน์ที่ดินในพื้นที่ดังกล่าว ซึ่งมีผลต่อการใช้ประโยชน์ในทรัพย์สินทาให้เจ้าของที่ดินหรือผู้ครอบครองที่ดินไม่อาจใช้ประโยชน์ที่ดินนั้นตามความประสงค์ของตนได้อีกต่อไป ทั้งต้องเสียสิทธิบางประการเกี่ยวกับการใช้ประโยชน์ที่ดินหรือต้องรับภาระที่ต้องปฏิบัติตามข้อกาหนดอันเกี่ยวกับที่ดินนั้น ซึ่งเป็นการจากัดสิทธิการใช้ประโยชน์ในทรัพย์สินโดยที่เจ้าของที่ดินหรือผู้ครอบครองที่ดินไม่ได้รับค่าทดแทน อันเป็นสิทธิในทรัพย์สินตามรัฐธรรมนูญที่รัฐจะต้องให้การรับรองและคุ้มครองสิทธิแก่ประชาชน เนื่องจากในปัจจุบันที่รัฐมีการจัดทาภารกิจเพื่อประโยชน์สาธารณะและการใช้อานาจของรัฐในการดาเนินภารกิจต่าง ๆ ที่มีมากมายเช่นนี้ มีผลต่อการแทรกแซงสิทธิและเสรีภาพของประชาชนและเพื่อเป็นการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของประชาชนมิให้ถูกกระทบกระเทือนจากการใช้อานาจของรัฐที่เหนือกว่าเอกชนรัฐจะต้องมีการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของประชาชนไปพร้อมกับการดาเนินภารกิจของรัฐ อันเป็นการประสานประโยชน์สาธารณะและประโยชน์ของเอกชนเพื่อให้เกิดความสมดุลของผลประโยชน์ทั้งสองฝ่าย ดังนั้น จึงเป็นการสมควรที่ปัญหาเหล่านี้จะต้องได้รับการแก้ไขและเยียวยาความเสียหายเพื่อให้เกิดความเป็นธรรมแก่ประชาชน ทั้งนี้เพื่อจะเป็นประโยชน์แห่งรัฐในการจัดทาภารกิจการผังเมืองให้สาเร็จลุล่วงตามวัตถุประสงค์ และเจตนารมณ์ของพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ.2518