ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองคนเร่ร่อน ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง พ.ศ.2557

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้เป็นงานนิพนธ์ที่ศึกษาเกี่ยวกับสาเหตุของการที่คนต้องออกมาเร่ร่อน เน้นวิเคราะห์ถึงมาตรการของรัฐในการให้ความคุ้มครองและช่วยเหลือแก่คนเร่ร่อน โดยใช้นิติวิธี (Juristic Method) ในการตรากฎหมายเพื่อให้การช่วยเหลือและสงเคราะห์ต่อกลุ่มคนดังกล่าว ซึ่งเป็นไปตามหลักกฎหมายรัฐธรรมนูญ และหลักกฎหมายมหาชนในลักษณะต่าง ๆ โดยเหตุที่พระราชบัญญัติคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง พ.ศ. 2557 ได้กำหนดให้กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ สนับสนุนให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น องค์กรสาธารณประโยชน์ องค์กรสวัสดิการชุมชน องค์กรภาคเอกชนอื่น สถาบันศาสนา หรือกลุ่มคนไร้ที่พึ่งจัดให้มีการดำเนินการในลักษณะเดียวกับสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง หรือมีส่วนร่วมในการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง โดยศึกษาเปรียบเทียบแนวคิด ทฤษฎี และหลักเกณฑ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องดังกล่าวทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ