ระยะเวลาการฟ้องคดีปกครองในประเทศไทย : ศึกษาปัญหาการรับคำฟ้องเกี่ยวกับการกระทำละเมิดต่อเนื่อง

Abstract

สารนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์การใช้บังคับกฎหมาย (Law Enforcement) แนวคำวินิจฉัยของศาลปกครองและศาลยุติธรรม (Decisions of Administrative Courts and Courts of Justice) ในประเด็นเกี่ยวกับคดีละเมิดต่อเนื่อง โดยวิเคราะห์และเปรียบเทียบกับหลักกฎหมายของต่างประเทศ ซึ่งจะศึกษาหลักกฎหมายเยอรมันและกฎหมายฝรั่งเศส รวมทั้งผลทางกฎหมายของการพิจารณาเงื่อนไขในการรับคำฟ้องคดีปกครองไว้พิจารณาในกรณีการยื่นฟ้องเมื่อพ้นกำหนดระยะเวลาการฟ้องคดีอันเป็นประเด็นเกี่ยวกับการกระทำละเมิดต่อเนื่อง ตลอดจนปัญหา ทางกฎหมายและแนวคำวินิจฉัยของศาลเกี่ยวกับระยะเวลาในการฟ้องคดีต่อศาลปกครอง ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 (Act on Establishment of Administrative Court and Administrative Court Procedure B.E. 2542 (1999)) และพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 (Act of Liability for a Wrongful Act of the Officials B.E. 2539 (1996)) ตลอดจนระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการ ในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543 เพื่อพิจารณาถึงความหมาย และหลักเกณฑ์ในการพิจารณาว่าการกระทำใดเป็นการกระทำละเมิดต่อเนื่องที่ศาลปกครอง สามารถรับคำฟ้องไว้พิจารณาได้ แม้มีการยื่นคำฟ้องเมื่อพ้นระยะเวลาการฟ้องคดีแล้ว โดยศึกษา เปรียบเทียบแนวคิด ทฤษฎี แนวคำวินิจฉัยขององค์กรตุลาการทางปกครอง และหลักเกณฑ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องดังกล่าวทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ