ปัญหาการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมทางการค้า: ศึกษาเฉพาะกรณีเครื่องหมายการค้าจดทะเบียน

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา และวิเคราะห์กฎหมายทรัพย์สินทางปัญญา ประเภท เครื่องหมายการค้าจดทะเบียน ในปัญหาการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมทางการค้า โดยนำหลักกฎหมาย และแนวคิดของต่างประเทศที่ใช้ระบบกฎหมายซีวิลลอว์ และคอมมอนลอว์ แนวคิดของกฎหมายระหว่างประเทศมาวิเคราะห์เปรียบเทียบกับกฎหมายเครื่องหมายการค้า และกฎหมายการแข่งขันทางการค้าของประเทศไทย ว่ามีแนวทางการให้ความคุ้มครองเครื่องหมายการค้าจดทะเบียน และส่งเสริมให้มีการแข่งขันอันเป็นธรรมทางการค้าได้อย่างไร ทั้งนี้เพื่อประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคมของประเทศต่อไป ผลการวิจัยพบว่า พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ.2534 มาตรา 63 มีปัญหาเรื่องการไม่ใช้เครื่องหมายการค้าโดยสุจริตเป็นเหตุแห่งการเข้าทำสัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิแทน โดยมีค่าตอบแทนแก่กันนอกการควบคุมกำกับดูแลของทางราชการ ผู้วิจัยเรียกการกระทำดังกล่าวว่า เป็นการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมทางการค้าในลักษณะ “การค้าเครื่องหมายการค้า” ซึ่งเกี่ยวข้องกับพระราชบัญญัติการแข่งขันทางการค้า พ.ศ.2542 มาตรา 29 และกำหนดระยะเวลาแห่งการเพิกถอนสิทธิเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนที่ไม่ได้ใช้ที่กำหนดไว้ 3 ปี นับแต่วันจดทะเบียนก็เป็นระยะเวลาที่นานเกินไปส่งผลให้เกิดความเสียหายในระบบเศรษฐกิจและสังคม ผู้วิจัยจึงเสนอแนะแก้ไขกฎหมายให้มีความครอบคลุม ชัดเจน ในเรื่องการใช้เครื่องหมายการค้าที่จะถือว่ามีการใช้อย่างเป็นธรรม ทั้งกำหนดระยะเวลาการเพิกถอนสิทธิเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนที่ไม่ได้ใช้ให้เร็วขึ้น แก้ไขข้อความในบทกำหนดโทษให้มีความครอบคลุมชัดเจน ถึงการกระทำที่ไม่สุจริต และเพิ่มอัตราโทษ เพื่อให้สอดคล้องกับสภาวะการณ์ที่

II เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วในยุคโลกาภิวัตน์ ทั้งประชาสัมพันธ์ทำความเข้าใจส่งเสริมวิธีการใช้มาตรการบังคับทางกฎหมาย ของกฎหมายการแข่งขันทางการค้า โดยใช้องค์กรที่เรียกว่า“คณะกรรมการแข่งขันทางการค้า” เป็นองค์กรที่ประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญในการบริหารและบังคับใช้กฎหมายเศรษฐกิจ โดยเฉพาะอำนาจ เรื่องการผ่อนปรนการใช้กฎหมาย และอำนาจกึ่ง ตุลาการ ทำให้เกิดการแข่งขันทางการค้าที่เป็นธรรม และเป็นไปด้วยความรวดเร็ว ประหยัดค่าใช้จ่าย