กฎหมายต้นแบบว่าด้วยการจัดการพื้นที่กันชนเพื่อพิทักษ์รักษาพื้นที่ป่า

Abstract

วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ในการหาคำตอบเพื่อการจัดตั้งพื้นที่กันชนเพื่อการพิทักษ์รักษาป่า มิให้ถูกบุกรุก การลดลงของพื้นที่ป่า และการป้องกันไฟป่า การวิจัยได้ใช้วิธีวิทยาการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วย การวิจัยเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก การมีส่วนร่วมออกแบบ,ร่วมออกแบบ และการรับฟังความคิดเห็น เพื่อให้ได้คำตอบที่จะนำไปจัดทำเป็นกฎหมายต้นแบบ ข้อค้นพบของการวิจัย คือ ปัจจุบันมีกฎหมายหลายฉบับที่ป้องกันและแก้ไขปัญหาป่า คือ พระราชบัญญัติป่าไม้ พุทธศักราช 2484 พระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2562 พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติพ.ศ. 2507 พระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2562 แต่ก็ยังไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ การจัดให้มีพื้นที่กันชนรอบป่าโดยพื้นที่กันชนได้มาจากที่ดินของรัฐ ที่ดินเอกชนจะต้องได้รับความยินยอม โดยมีมาตรการจูงใจที่เป็นสิทธิประโยชน์ต่าง ๆ ตอบแทน และมีการบริหารจัดการ การมีส่วนร่วมของประชาชน การบริหารจัดการโดยความร่วมมือระหว่างหน่วยงานภาครัฐและประชาชน สิทธิประโยชน์ตอบแทน โครงสร้างกฎหมายต้นแบบว่าด้วยการจัดการพื้นที่กันชนเพื่อพิทักษ์ป่า มี 39 มาตรา แบ่งเป็น 8 หมวด หมวด 1 บททั่วไป หมวด 2 คณะกรรมการนโยบายจัดการพื้นที่กันชนแห่งชาติ หมวด 3 คณะกรรมการจัดการพื้นที่กันชนจังหวัด หมวด 4 คณะกรรมการจัดการพื้นที่กันชน หมวด 5 การจัดตั้งพื้นที่กันชน หมวด 6 การจัดการพื้นที่กันชน หมวด 7 การควบคุมดูแลพื้นที่กันชน และหมวด 8 บทกำหนดโทษ