การประยุกต์ใช้กระบวนการแบบจำลองข้อมูลอาคารจัดทำรายการบัญชีการตัดเหล็ก

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประยุกต์ใช้กระบวนการแบบจำลองข้อมูลอาคารทำรายการบัญชีการตัดเหล็กโดยอาศัยทฤษฎีโปรแกรมเชิงเส้นช่วยในการวิเคราะห์หาปริมาณเศษเหล็กของเสาโครงการอาคารเรียน 4 ชั้น324ล-55 ต้านแผนดินไหว การศึกษาเริ่มจากกำหนดรูปแบบการต่อทาบเหล็กยืนที่เป็นไปได้ตามมาตรฐานโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กต้านแผ่นดินไหว มยพ. 1301/1302-61 ทั้งสิ้น3 รูปแบบ ได้แก่รูปแบบท่ี1(C1-1) ต่อทาบเหล็กยืนกึ่งกลางชั้น2 รูปแบบที่2(C1-2) ต่อทาบเหล็กยืนกึ่งกลางชั้น3 และรูปแบบที่3(C1-3) ต่อทาบเหล็กยืนกึ่งกลางทุกชั้นด้วยซอฟท์แวร์บิม“ออโต้เดสก์เรวิท” ประมวลผลออกมาเป็นตารางรายการบัญชีการตัดเหล็กจากนั้นนำรูปการดัดเหล็ก(Rebar Number) ในตารางรายการบัญชีการตัดเหล็กมากำหนดตัวแปรการตัดเหล็กเพื่อหาค่าความเหมาะสมการตัดเหล็กโดยแบ่งออกเป็นกลุ่มความยาวเหล็กเส้นเป็น3 กลุ่ม ความยาวเหล็กเส้น10.00 เมตร 12.00 เมตร และความยาวผสมระหว่าง10.00 เมตร กับ12.00 เมตร ร่วมกับรูปแบบทั้ง3 รูปแบบ พบว่าการจัดทำบัญชีรายการตัดเหล็กของเสารูปแบบ C1-2 และใช้ความยาวเหล็กเส้น12.00 เมตร ได้ปริมาณเหล็กน้อยที่สุดคือ34,635 กิโลกรัมเศษเหล็กเหลือ1,832.17 กิโลกรัมคิดเป็นอัตราส่วนเศษเหล็กต่อปริมาณการใช้เท่ากับ5.29 จึงแสดงให้เห็นว่าการใช้ทฤษฎีโปรแกรมเชิงเส้นควบคู่ไปกับการใช้ซอฟท์แวร์บิมจะให้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด