ปัญหาการประกอบธุรกิจในประเทศไทยของคนต่างด้าว ศึกษากรณีนอมินี (Nominee) หรือตัวแทนอำพราง

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งศึกษาปัญหาการประกอบธุรกิจในประเทศไทยของคนต่างด้าว โดยมุ่งศึกษาถึงกรณีนอมินี (Nominee) หรือตัวแทนอำพราง เนื่องจากประเทศไทยมีกฏหมายที่ใช้ควบคุมการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว คือ พระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. 2542 โดยกฏหมายฉบับนี้ได้กำหนดสิทธิของคนไทยและคนต่างด้าวในการประกอบธุรกิจไว้แตกต่างกัน วิธีในการพิจารณาสัญชาติของนิติบุคคลจึงเป็นประเด็นสำคัญอย่างยิ่งในการบังคับใช้กฏหมายในทางปฎิบัติ ดังนั้น คนต่างด้าวจึงนิยมใช้วิธีการให้คนไทยถือหุ้นแทนคนต่างด้าว (Nominee) หรือตัวแทนอำพราง การที่กฏหมายควบคุมการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าวโดยกำหนดเพียงหลักเกณฑ์เดียว คือ การกำหนดสัดส่วนการถือหุ้นของคนต่างด้าวเท่านั้น โดยไม่ครอบคลุมถึงการที่คนต่างด้าวมีอำนาจบริหารจัดการและควบคุมกิจการด้วย ทำให้คนต่างด้าวใช้ช่องว่างของกฏหมายทำให้สามารถประกอบธุรกิจได้ทุกประเภทโดยไม่ต้องขออนุญาตดังเช่นที่คนไทยสามารถทำได้ทุกประการ