สลักจิต กุลเตชะมาภรณ์2012-06-142555-06-142555-06-14https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/3608วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาวิเคราะห์ถึงมาตรการทางกฏหมายเกี่ยวกับการเข้าไปดำรงตำแหน่งคณะกรรมการในรัฐวิสาหกิจของข้าราชการการเมืองและข้าราชการประจำ โดยพระราชบัญญัติคุณสมบัติมาตรฐานสำหรับกรรมการและพนักงานรัฐวิสาหกิจ พ.ศ. 2518 ที่กำหนดเกี่ยวกับคุณสมบัติของกรรมการรัฐวิสาหกิจในมาตรา 5 ได้ยกเว้นให้ข้าราชการการเมืองสามารถดำรงตำแหน่งกรรมการรัฐวิสาหกิจได้หากเป็นการดำรงตำแหน่งตามบทบัญญัติแห่งกฏหมาย นอกจากนั้นทั้งพระราชบัญญัติดังกล่าวและกฏหมายที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติหน้าที่ของบรรดาข้าราชการ ต่างไม่มีข้อกำหนดห้ามข้าราชการประจำเข้าไปดำรงตำแหน่งกรรมการรัฐวิสาหกิจ จากการศึกษาพบว่าข้าราชการการเมืองและข้าราชการประจำที่เข้าไปดำรงตำแหน่งคณะกรรมการในรัฐวิสาหกิจนั้น มักเป็นบุคคลที่มีอำนาจหน้าที่ในการให้คุณให้โทษแก่รัฐวิสาหกิจซึ่งก่อให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับการขัดกันแห่งหน้าที่ ปัญหาในการออกคำสั่งทางปกครอง และปัญหาเกี่ยวกับการเข้าไปดำรงตำแหน่งในบริษัทในเครือของข้าราชการประจำ เป็นต้น ซึ่งกระทบต่อทั้งหน้าที่ในตำแหน่งราชการและในฐานะกรรมการรัฐวิสาหกิจ นอกจากนั้นกฏหมายและระเบียบต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการดำรงตำแหน่งกรรมการรัฐวิสาหกิจไม่ว่าจะเป็น สิทธิประโยชน์ที่ได้รับ การจำกัดจำนวนการดำรงตำแหน่ง หลักเกณฑ์การห้ามถือหุ้นของกรรมการรัฐวิสาหกิจยังไม่สอดคล้องกับการปฏิหน้าที่ของข้าราชการอย่างชัดเจน ดังนั้น ผู้ศึกษาจึงขอเสนอแนวทางในการแก้ไขปัญหาโดยเสนอให้มีการแก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติคุณสมบัติมาตรฐานสำหรับกรรมการและพนักงานรัฐวิสาหกิจ พ.ศ. 2518 และบทบัญญัติ ที่เกี่ยวข้องกับการดำรงตำแหน่งคณะกรรมการในรัฐวิสาหกิจ โดยให้มีการแบ่งแยกอำนาจในการกำหนดนโยบาย ควบคุม กำกับดูแล และตรวจสอบของรัฐออกจากรัฐวิสาหกิจอย่างเด็ดขาด ควรคำนึงถึงหลักการขัดกันแห่งหน้าที่ซึ่งเป็นหลักพื้นฐานสำคัญในการบัญญัติกฏหมาย โดยกำหนดห้ามไม่ให้บุคคลที่ปฏิบัติงานในหน่วยงานหรือองค์กรที่มีหน้าที่ต่าง ๆ ข้างต้นเข้ามาดำรงตำแหน่งกรรมการรัฐวิสาหกิจ ไม่ว่าจะเป็นการเข้ามาดำรงตำแหน่งตามที่กฏหมายกำหนด หรือจะเข้ามาโดยการแต่งตั้งก็ตามรัฐวิสาหกิจข้าราชการการเมืองข้าราชการประจำ