ประณัย จึงตระกูล2025-12-272025-12-272559ประณัย จึงตระกูล. 2559. “การกำหนดค่าเสียหายทางจิตใจ : กรณีศึกษาเปรียบเทียบในกรอบของประมวลกฏหมายแพ่งและพาณิชย์ของไทย พระราชบัญญัติความรับผิดต่อความเสียหายอันเกิดจากสินค้าไม่ปลอดภัย พ.ศ2551 กับหลักกฏหมายที่เกี่ยวข้องภายใต้กฏหมายต่างประเทศของบางประเทศที่สำคัญ.” สารนิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฏหมายธุรกิจ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/10308ความเสียหายที่เกิดขึ้นแก่จิตใจ เป็นความเสียหายที่เกิดจากเหตุละเมิดแก่ชีวิตและร่างกายจากผู้กระทำละเมิด ซึ่งได้รับการยอมรับและพัฒนาในกาชดเชยค่าเสียหายในต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบกฏหมาย Common Law แต่สำหรับประเทศไทยการชดใช้ค่าเสียหายประเภทนี้ถูกกำหนดไว้ในประมวลกฏหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 446 ประกอบกับการใช้ดุลพินิจของศาลในการกำหนดค่าเสียหายตามพฤติการณ์และความร้ายแรงแห่งละเมิดตามประมวลกฏหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 438 โดยคำนิยามขอ “ค่าเสียหายอันมิใช่ตัวเงิน” ในประมวลกฏหมายแพ่งและพาณิชย์ ยังไม่สามารถเยียวยาความเสียหายได้อย่างเพียงพอแก่ผู้ถูกกระทำละเมิดให้ได้รับความเสียหายทางจิตใจหากเปรียบเทียบกับพระราชบัญญัติความรับผิดต่อความเสียหายอันเกิดจากสินค้าไม่ปลอดภัย พ.ศ. 2551 ซึ่งมีคำนิยามของคำว่า “ค่าเสียหายทางจิตใจ” ได้ชัดเจนกว่าประมวลกฏหมายแพ่งและพาณิชย์ ซึ่งปัจจุบันพัฒนาการของกฏหมายเกี่ยวกับการชดใช้ค่าสินไหมทดแทนในประเทศไทย ได้มีความก้าวหน้าเทียบเท่ากฏหมายต่างประเทศ แต่ศาลยังใช้ดุลพินิจในการพิจารณาค่าเสียหายแก่จิตใจเพื่อชดเชยให้กับผู้กระทำละเมิดไม่เพียงพอเท่าที่ควรค่าเสียหายทางจิตใจประมวลกฏหมายแพ่งและพาณิชย์พระราชบัญญัติสินค้าไม่ปลอดภัยกฏหมายต่างประเทศThesis