อภิรดี บรรณสาร2017-08-022017-08-022559ปีการศึกษา 2559https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/5334บทความ หลักสูตรนิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฎหมายมหาชน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุมจากการศึกษาพบว่าประเทศไทยมีกฎหมายเกี่ยวกับการจัดการภัยพิบัติอุทกภัยที่บังคับใช้อยู่หลายฉบับ แต่ไม่มีกฎหมายในระดับพระราชบัญญัติสำหรับการจัดการภัยพิบัติอุทกภัยเป็นกรณีเฉพาะ จึงทำให้การจัดการภัยพิบัติอุทกภัยไม่มีความชัดเจน ไม่เป็นระบบ ไม่มีเอกภาพ และจากการที่ไม่มีกฎหมายจัดการภัยพิบัติอุทกภัยเป็นการเฉพาะ ยังมีผลต่อการพิจารณาความรับผิดของรัฐตามหลักความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่และความรับผิดอย่างอื่น โดยประเทศไทยควรมีการตรากฎหมายในระดับพระราชบัญญัติเพื่อใช้บังคับสำหรับการจัดการภัยพิบัติอุทกภัยเป็นการเฉพาะ และเมื่อมีการตรากฎหมายสำหรับการจัดการภัยพิบัติอุทกภัยเป็นการเฉพาะ เพื่อให้การพิจารณาความรับผิดของรัฐมีแนวทางที่ชัดเจน จึงควรกำหนดอำนาจหน้าที่และความรับผิดของเจ้าหน้าที่ในการจัดการภัยพิบัติไว้ในกฎหมายให้มีความชัดเจน เพื่อเจ้าหน้าที่จะได้ทราบว่าตนเองมีหน้าที่ต้องกระทำการใดหรืองดเว้นกระทำการใด และหากเจ้าหน้าที่ได้กระทำการใดอันเป็นการผิดหน้าที่หรือละเลยต่อหน้าที่ย่อมต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหาย ตามหลักความรับผิดทางละเมิด หรือกรณีเพื่อให้เกิดความเป็นธรรมแก่ผู้ที่ได้รับความเสียหาย แม้การดำเนินการของเจ้าหน้าที่ในการจัดการภัยพิบัติอุทกภัยเจ้าหน้าที่ได้กระทำไปโดยไม่มีความผิด แต่หากการกระทำนั้นเกิดความเสียหายแก่บุคคลใด หรือมีบุคลคลใดที่จะต้องรับภาระสาธารณะของพลเมืองเกินสมควร ก็อาจมีการกำหนดไว้ในกฎหมายให้มีความชัดเจนเพื่อให้รัฐต้องชดใช้ค่าเสียหายให้แก่บุคคลดังกล่าวเพื่อให้เกิดความเป็นธรรมตามหลักความรับผิดอย่างอื่นthการจัดการภัยพิบัติอุทกภัยความรับผิดของรัฐความเสียหายที่เกิดจากภัยพิบัติอุทกภัยภัยพิบัติอุทกภัยArticle