จิรพงษ์ จันทร์งาม2562-03-072019-03-072562-03-07https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/5934ปริญญาบริหารธุรกิจดษฎุีบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลยนเรศวรการวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและกำหนดแนวทางในการพัฒนากลยุทธ์ทางธุรกิจ ที่มีความสัมพันธ์กับการเติบโตของอุตสาหกรรมอาหารกระป๋องของประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างคือผู้ประกอบการหรือผู้บริหารอุตสาหกรรมอาหารกระป๋องในประเทศไทย จำนวน 242 คน จากธุรกิจอาหารกระป๋องในประเทศไทย 242 ราย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าสถิติไคสแควร์ ค่าชั้นแห่งความเป็นอิสระ (2/df) มีค่าเท่ากับ 1.363 ซึ่งน้อยกว่า 3 ผ่านหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ ดัชนีกลุ่มที่กำหนดไว้ที่ระดับมากกว่าหรือเท่ากับ 0.90 พบว่าดัชนีทุกตัว ได้แก่ GFI = 0.958, AGFI = 0.917, CFI = 0.992 จะผ่านเกณฑ์ ดัชนีกลุ่มที่กำหนดไว้ที่ระดับมากกว่าหรือเท่ากับ 0.50 พบว่าดัชนีทุกตัว ได้แก่ PGFI = 0.584 ดัชนีที่กำหนดไว้ที่ระดับน้อยกว่า 0.05 พบว่าดัชนี RMR = 0.037 และ RMSEA = 0.042 ผ่านเกณฑ์เช่นเดียวกัน จึงสรุปได้ว่าโมเดลสมการโครงสร้างของรูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของกลยุทธ์ทางธุรกิจที่มีความสัมพันธ์กับการเติบโตอุตสาหกรรมอาหารกระป๋องของประเทศไทย ที่พัฒนาขึ้น มีความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 7 คน มีความคิดเห็นสอดคล้องกับผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณว่า การดำเนินกลยุทธ์ทางธุรกิจของอุตสาหกรรมอาหารกระป๋องไทยมีความสัมพันธ์ทางตรงต่อประสิทธิภาพของสภาวะการเติบโตของอุตสาหกรรมอาหารกระป๋องไทย นำไปสู่การพัฒนาอุตสาหกรรมอาหารกระป๋องไทยที่ส่งผลต่อแนวโน้มของเศรษฐกิจในระยะก้าวสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC)thโครงสร้างพื้นฐานของธุรกิจกลยุทธ์ทางธุรกิจอุตสาหกรรมอาหารกระป๋องThesis