ชุลีภรณ์ วิริยะรัตนพร2022-08-192022-08-192565ชุลีภรณ์ วิริยะรัตนพร. 2558. “ความรับผิดทางละเมิดของบุคคลซึ่งเกี่ยวข้อง : กรณีศึกษาความเสียหายที่เกิดจากโรงเรือน หรือสิ่งปลูกสร้าง.” สารนิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฎหมายธุรกิจ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/8373ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยละเมิด มาตรา 434 เป็นกฎหมายที่มีวัตถุประสงค์เพื่อเยียวยาผู้เสียหายอันเกิดจากโรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างอื่น ก่อสร้างไว้ชำรุด บกพร่องหรือบำรุงรักษาไม่เพียงพอ โดยบัญยัติให้ผู้เสียหายสามารถฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนจากผู้ครองหรือเจ้าของแล้วแต่กรณี โดยไม่ต้องพิสูจน์ถึงความผิด ซึ่งเป็นความรับผิดเพื่อความเสียหายอันเกิดจากทรัพย์ แต่เนื่องขากบทบัญญัติดังกล่าวเมื่อนำมาใช้ยังจำกัดและไม่ครอบคลุมในหลายประเด็น ทำให้บทบัญญัติมาตรา 434มาสามารถเยียวยาผู้เสียหายได้อย่างเพียงพอ และเป็นธรรม ซึ่งหากผู้เสียหายต้องไปฟ้องตามบทบัญญัติมาตราอื่นย่มส่งผลถึงภาระการพิสูจน์ด้วย ย่อมไม่เป็นตามเจตนารมณ์ของกฎหมายที่ต้องการเยียวยาผู้เสียหาย และลดภารการพิสูจน์ของผู้เสียหายลงละเมิดบุคคลที่เกี่ยวข้องโรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างThesis