วราภรณ์ ไทยมาพงษ์ชัย เพ็ญศักดิ์ณุสรณ์ภัทราวดี มากมี2021-04-282021-04-282564-01พงษ์ชัย เพ็ญศักดิ์ณุสรณ์, วราภรณ์ ไทยมา, และภัทราวดี มากมี. (2564). โมเดลความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 15, 187-204.http://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/7482การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ เพื่อพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์ของปัจจัยมี่ผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์และเพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์กับข้อมูลเชิงประจักษ์ กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการศึกษาเชิงคุณภาพ คือ ผู้บริหารโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ จำนวน 10 รูป/คน กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาเชิงปริมาณ คือ ผู้บริหารและครูโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ กระทรวงวัฒนธรรม ที่ได้จากการกำหนดกลุ่มตัวอย่างในระดับบุคคล โดย Hair et al. (2010) ได้ขนาด 20 เท่าของตัวแปรสังเกตได้งานวิจยั นี้มีตัวแปรสังเกตได้ 24 ตัวแปร ใช้จำนวน (20x24=480) ดังนั้ ในการวิจยั ครั้งนี้ผูู้วิจัยจึงได้กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างเป็น 480 รูป/คน ใช้วิธีการสุ่มแบบชั้นภูมิ (Stratified Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสัมภาษณ์ผู้บริหารโรงเรียนพระพทุธศาสนาวันอาทิตย์ และแบบสอบถามวัดความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษาและครูโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์เกี่ยวกับปัจจัยและประสิทธิผลของสถานศึกษาthโมเดลความสัมพันธ์ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์Relationship modelFactors influencing the effectivenessBuddhist Sunday schoolโมเดลความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์THE RELATIONSHIP MODEL OF THE FACTORS INFLUENCING THE EFFECTIVENESS OF BUDDHIST SUNDAY SCHOOLSArticle