ผาติบพิตร บุญพูน2562-03-082019-03-082562-03-08https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/6059นิติศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาเขตชลบุรีวิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการบังคับใช้พระราชบัญญัติการเช่าที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พ.ศ. 2524 ซึ่งเป็นบทบัญญัติกฎหมายเฉพาะแตกต่างจากประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ไม่ต้องอาศัยหลักฐานการเช่าและเงื่อนไขการจดทะเบียนสิทธิในที่ดิน จากการศึกษาพบว่า เมื่อมีการเข้าไปครอบครอบทากินของบุคคลอื่นเกินกว่าหนึ่งฤดูการเป็นการเข้าเงื่อนไขที่ผู้ทากินยื่นคาร้องต่อคณะกรรมการการเช่าที่ดินเพื่อเกษตรกรรมประจาตาบล (คชก.ตาบล) ก็จะเกิดกระบวนการวินิจฉัยตามคาร้องโดยไม่มีกรอบระยะเวลาในการทาคาวินิจฉัยที่ชัดเจนและไม่มีมาตรการคุ้มครองชั่วคราวระหว่างการทาคาวินิจฉัยก่อให้เกิดปัญหาต่อเจ้าของที่ดินที่ไม่อาจใช้หรือจาหน่ายที่ดินของตนเองได้ หากมีการจาหน่ายจะต้องจาหน่ายให้แก่ผู้เช่าก่อนและถ้าจาหน่ายโดยไม่ปฏิบัติกฎหมายผู้เช่ามีสิทธิซื้อก่อนตามราคาที่ผู้รับโอนซื้อไว้ แม้จะได้จาหน่ายไปกี่ทอดก็ตาม นอกจากนั้นในส่วนของคุณสมบัติของคณะกรรมการการเช่าที่ดินเพื่อเกษตรกรรมประจาตาบล (คชก.ตาบล) ไม่มีผู้เชี่ยวชาญทางด้านกฎหมายเข้าเป็นคณะกรรมการร่วมในการทาคาวินิจฉัยจึงก่อให้เกิดการทาคาวินิจฉัยที่ไม่เป็นไปตามหลักคาวินิจฉัยในวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง จากการศึกษาขอเสนอแนะว่า ให้มีการแก้ไขพระราชบัญญัติการเช่าที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พ.ศ. 2524 โดยเพิ่มเติมให้การเช่าที่มีระยะเวลามากกว่าหนึ่งฤดูการเช่าต้องทาเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่และให้กาหนดกรอบในการทาคาวินิจฉัยของคณะกรรมการให้วินิจฉัยให้แล้วเสร็จภายใน 30 วัน นับแต่วันที่ได้รับคาร้องหรือให้ขยายได้อีกไม่เกิน 30 วัน แม้จะมีระยะเวลาน้อยกว่าที่พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ.2539 และกาหนดให้มีการคุ้มครองชั่วคราวโดยให้นาเอาผลผลิตมาวางไว้หรือจัดคนกลางต่อคณะกรรมการเพื่อรอการพิสูจน์ สิทธิและกาหนดให้มีคณะกรรมการมีผู้แทนหน่วยงานทางกฎหมายเข้าเป็นคณะกรรมการร่วมพิจารณาthการบังคับใช้การเช่าที่ดินการเกษตรThesis