“จำเลยรัก” บทเรียนรักแท้ที่มากับความบังเอิญ

Abstract

เจื้อยแจ้วแว่วเสียงสำเนียงหวานๆของ “พั้นช์-วรกาญจน์ โรจนวัชร” ในละครสุดฮอต “จำเลยรัก” ที่พร่ำคร่ำครวญไว้ว่า “เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่นปรักปรำฉันเป็นจำเลยของคุณ นี่หรือพ่อนักบุญ แท้จริงคุณคือคนป่า ไม่ขอคุกเข่าเฝ้าง้องอน แม้ใจขาดรอนขอตายดีกว่า ไม่ขอร้องใครให้กรุณา ไม่ขอเศร้าโศกาหรือบีบน้ำตาอ้อนวอนใครๆ เชิญคุณลงทัณฑ์บัญชา จนสมอุราจนสาแก่ใจ ไม่มีวันที่ฉันจะร้องไห้ร่ำไร เพราะฉันมิใช่หญิงเจ้าน้ำตา กักขังฉันเถิดกักขังไป ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่า อย่าขังหัวใจให้ทรมาน ให้ฉันเศร้าโศกาเหมือนว่าฉันเป็นเช่นดังจำเลย”