จิตวิทยา สภาพแวดล้อมเพื่อการศึกษา : การปรับปรุงสภาพแวดล้อมและพื้นที่ สาธารณะ มหาวิทยาลัยศรีปทุม

Abstract

แนวคิดในการออกแบบสถาปัตยกรรม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเกิดรูปทรงหรือที่ว่างทางสถาปัตยกรรม ล้วน มาจากปัจจัยด้านต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสถาปัตยกรรมโดยตรง เช่น สถานที่ เวลา บริบท และพฤติกรรม ซึ่งได้สนใจในการนำหลักการจิตวิทยาสภาพแวดล้อม และ ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมและสภาพแวดล้อมมาศึกษา และทำการวิเคราะห์เปรียบเทียบ กับมหาวิทยาลัยศรีปทุม โดยนำเอารูปแบบหลักการที่ถูกต้อง มาใช้เป็นหลักการต้นแบบเพื่อน ปรับปรุงและพัฒนามหาลัยในรูปแบบใหม่เพื่อตอบรับความต้องการของนักศึกษาและเศรษฐกิจ ในอนาคาต อีกทั้งยังเป็นการเพิ่มรายได้ให้กับองค์กร ได้ทา การศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยศรีปทุมและสนใจ เกี่ยวกับบทบาทระหว่างสถาปัตยกรรมกับพื้นที่ว่าง นามาซึ่งแนวคิดในการออกแบบพื้นที่ว่าง และภูมิทัศน์ เช่น สวนสาธารณะ พื้นที่สี เขียวและพื้นที่สำหรับกิจกรรมสันทนาการ ดังนั้นการ ออกแบบและคุณภาพในการปรับเปลี่ยนที่ว่าง กิจกรรม และบริบทแวดล้อม จึงมีความเชื่อม โยง กับสถาปัตยกรรมในการมีปฏิสัมพันธ์กับพื้นที่ว่างและภูมิทัศน์ และได้ทำ การวิเคราะห์พื้นที่และ กิจกรรมของนักศึกษาโดยอิงจากหลักการและทฤษฎีต่างๆเช่น ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องของพื้นที่โล่ง ว่าง ทฤษฎีการเชื่อมโยง แนวคิดทางกายภาพ ความสัมพันธ์ของพฤติกรรมกับสภาพแวดล้อม ความสัมพันธ์ของพื้นที่ว่าง เป็นต้น ซึ่งหลักการออกแบบที่ได้มา จะเป็นทั้ง วิธีการแก้ปัญหา และ เป็นแนวทางการออกแบบ ศึกษารวบรวมและวิเคราะห์ประเด็นต่างๆ ที่เกี่ยวกับแนวคิดและแนวทางการออกแบบ สถาปัตยกรรม สภาพแวดล้อม และ พฤติกรรม ให้สอดคล้องสัมพันธ์กัน โดยเฉพาะที่ว่างที่อยู่ ระหว่างกลาง บริเวณรอยต่อระหว่างสถาปัตยกรรมกับบริบท ที่สัมพันธ์กับกิจกรรม และ พฤติกรรมมนุษย์ ซึ่งนาไปสู่แนวทางการพัฒนารูปแบบและแนวคิดในการออกแบบ สถาปัตยกรรม