“การศึกษาหมอนขวานหัตถกรรมพื้นบ้านชาวอีสานสู่การออกแบบเบาะรองนั่งอเนกประสงค์”

Abstract

ผลงานสร้างสรรค์การออกแบบเบาะรองนั่งอเนกประสงค์ ได้แรงบันดาลใจมาจากหมอนขวาน ซึ่งเป็นภูมิปัญญางานศิลปหัตถกรรมของชาวอีสาน มีรูปทรงสามเหลี่ยมใช้สาหรับพิงด้านข้างหรือ ด้านหลัง แนวคิดในการออกแบบผลิตภัณฑ์ ใช้หลักทฤษฎีการออกแบบและองค์ประกอบด้าน ประโยชน์ใช้สอย สู่กระบวนการวิเคราะห์หาอัตลักษณ์ทั้งด้านรูปธรรม และนามธรรม อีกทั้งยังใช้ เทคนิคการตัด และลดทอนรายละเอียด โดยยังคงรูปโครงสร้างหลักของสามเหลี่ยมด้านเท่าของหมอน ขวานเอาไว้ แต่ปรับให้มีความเรียบง่ายมากขึ้น เพิ่มคุณสมบัติใช้งานโดยใช้ไม้เนื้อแข็งเป็นโครงสร้าง หลักแทนไส้หมอน และเพิ่มช่องว่างด้านข้างเป็นพื้นที่เก็บของ ออกแบบเบาะรองนั่งแบบเดี่ยว ทาให้ สามารถถอดซักทาความสะอาดและประกอบกลับได้ โดยผู้ใช้งานสามารถสลับปรับเปลี่ยนได้ตามความ ต้องการ ตอบสนองต่อรูปแบบการใช้ชีวิตและกิจกรรมหลากหลายในพื้นที่ที่จากัด การออกแบบนี้แสดง ถึงการพัฒนาต่อยอดแนวคิดจากภูมิปัญญา แต่ยังคงไว้ซึ่งอัตลักษณ์ด้านรูปแบบการใช้งานของหมอน ขวาน