ปัญหากฎหมายในการบังคับใช้มาตรา 309 จัตวา วรรคสี่ แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง กรณีการขายทอดตลาดอสังหาริมทรัพย์ที่อยู่ภายใต้นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร

Abstract

การศึกษาบทบัญญัติในมาตรา 309 จัตวาแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งที่มีการแก้ไขเพิ่มเติมดังกล่าวข้างต้นพบว่า บทบัญญัติดังกล่าวมีเจตนารมณ์ที่จะคุ้มครองนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายว่าด้วยการจัดสรรที่ดินหรือที่เรียกว่า พระราชบัญญัติการจัดสรรที่ดิน พ.ศ.2543 เท่านั้น แต่จากการศึกษาพบว่าโครงการหมู่บ้านจัดสรรที่มีอยู่ในปัจจุบันมิได้มีเพียงนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายว่าด้วยการจัดสรรที่ดินกล่าวคือ นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรที่มีอยู่ในปัจจุบันนั้นมีทั้งการจัดตั้งขึ้นในรูปของบริษัท สมาคม มูลนิธิ ห้างหุ้นส่วนจำกัดสหกรณ์ รวมทั้งหมู่บ้านจัดสรรที่จัดตั้งขึ้นก่อนมีการประกาศใช้กฎหมายว่าด้วยการจัดสรรที่ดิน จึงเห็นได้ว่า บทบัญญัติดังกล่าวยังมิได้มีความครอบคลุมและชัดเจนเพียงพอในการที่จะนาไปใช้บังคับในกรณีการบังคับคดีขายทอดตลาดทรัพย์สินของลูกหนี้ตามคา พิพากษาซึ่งเป็นทรัพย์สินที่อยู่ ภายใต้นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรไม่ว่าจะเป็นปัญหาเกี่ยวกับการตรวจสอบทางทะเบียนและการบอก กล่าวแก่นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายอื่นนอกจากนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายว่าด้วยการจัดสรรที่ดินกระบวนการโต้แย้งคัดค้านของผู้มีส่วนได้เสียและการพิจารณาและมีค่า สั่งเกี่ยวกับหนี้ค่าบำรุงรักษาและการจัดการสาธารณูปโภค เป็นต้น อาจก่อให้เกิดปัญหาในทางปฏิบัติงานของเจ้าพนักงานบังคับคดี กรมบังคับคดีเป็ นอย่างมาก อีกทั้งอาจก่อให้เกิดความ ไม่เป็นธรรมอีกด้วย