ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการลักลอบขนคนเข้าเมืองในลักษณะเหตุฉกรรจ์

Abstract

สารนิพนธ์นี้ศึกษาปัญหาเกี่ยวกับเหตุฉกรรจ์ของการกระทำความผิดฐานลักลอบขนคนเข้าเมืองโดยฝ่าฝืนกฎหมาย มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) แนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับการลักลอบขนคนเข้าเมืองในลักษณะเหตุฉกรรจ์ (2) กฎหมายที่เกี่ยวกับการลักลอบขนคนเข้าเมืองในลักษณะเหตุฉกรรจ์ของต่างประเทศ และประเทศไทย (3) วิเคราะห์ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการลักลอบขนคนเข้าเมืองในลักษณะเหตุฉกรรจ์ และ (4) แนวทางแก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับการลักลอบขนคนเข้าเมืองในลักษณะเหตุฉกรรจ์ ผลการศึกษาวิเคราะห์พบว่า (1) ปัญหาความผิดเกี่ยวกับผู้กระทำความผิดเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ พบว่ายังไม่มีบทบัญญัติที่มุ่งเอาผิดกับผู้กระทำความผิดที่เป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐไว้เป็นการเฉพาะ ส่งผลให้หากเจ้าหน้าที่ของรัฐกระทำความผิดย่อมต้องรับโทษเช่นเดียวกันกับบุคคลโดยทั่วไป ตามมาตรา 63 แห่งพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 (2) ปัญหาเกี่ยวกับการกระทำที่มีจำนวนคนต่างด้าวที่ลักลอบเข้าเมืองจำนวนมาก พบว่ายังไม่มีบทบัญญัติที่มุ่งเอาผิดกับผู้กระทำความผิดที่มีพฤติการณ์ขนคนต่างด้าวจำนวนมากเข้ามาในราชอาณาจักรโดยฝ่าฝืนกฎหมายไว้เป็นการเฉพาะ ส่งผลให้หากมีการกระทำความผิดก็จะต้องรับโทษเช่นเดียวกันกับการกระทำที่มีพฤติการณ์ในลักษณะทั่วไปตามมาตรา 63 แห่งพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 และ (3) ปัญหาความผิดเกี่ยวกับการมีหรือใช้อาวุธในขณะกระทำความผิด พบว่ายังไม่มีบทบัญญัติที่มุ่งเอาผิดกับผู้กระทำความผิดที่มีหรือใช้อาวุธในขณะกระทำความผิดไว้เป็นการเฉพาะ ส่งผลให้หากมีการกระทำความผิดย่อมต้องรับโทษเช่นเดียวกับการกระทำที่มีพฤติการณ์ในลักษณะทั่วไป ตามมาตรา 63 แห่งพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 ดังนั้น ผู้วิจัยจึงได้เสนอแนวทางให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. 2522 เพื่อเพิ่มเหตุฉกรรจ์ของการกระทำความผิดฐานลักลอบขนคนเข้าเมือง โดยเพิ่มเติมมาตรา 63/1 ความว่า “ผู้ใดกระทำความผิดดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 63 (1)โดยผู้กระทำเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ (2) โดยมีจำนวนคนต่างด้าวที่ลักลอบเข้าเมืองโดยฝ่าฝืนพระราชบัญญัตินี้ตั้งแต่ .... คนขึ้นไป (3) โดยมีหรือใช้อาวุธในขณะกระทำความผิด”