ปัญหาการบังคับใช้พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัว และวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมา แนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับกฎหมายคุ้มครองสิทธิเด็กหรือเยาวชนและบทบัญญัติแห่งกฎหมายในการตรวจสอบการจับกุมเด็กหรือเยาวชน ศึกษาแนวทางปฏิบัติในกระบวนการจับกุมเด็กหรือเยาวชนของต่างประเทศ ศึกษาและวิเคราะห์ถึงปัญหาและข้อเสนอแนะในการแก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 จากการศึกษาพบว่า ตามพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 มีส่วนที่ต้องปรับปรุงแก้ไขในประเด็นเจ้าหน้าที่ตำรวจผู้จับกุมไม่ได้เป็น ผู้ให้ศาลตรวจสอบการจับกุมที่ศาลด้วยตนเอง รวมถึงเรื่องระยะในการตรวจสอบการจับกุมที่พนักงานสอบสวนต้องใช้ระยะเวลาในการรวบรวมข้อมูล ทำให้ไม่สามารถนำตัวเด็กหรือเยาวชนไปศาลภายในเวลา 24 ชั่วโมง และในประเด็นการตีความข้อกฎหมายเกี่ยวกับการตรวจสอบการจับกุมเด็กหรือเยาวชนกรณีที่พนักงานสอบสวนเห็นว่าคดีอาจเปรียบเทียบปรับได้ อันเป็นข้อยกเว้นที่พนักงานสอบสวนไม่ต้องนำตัวเด็กหรือเยาวชนผู้ถูกจับไปให้ศาลตรวจสอบการจับกุม ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 72 วรรคสาม การตีความกฎหมายที่แตกต่างกันดังกล่าวอาจส่งผลให้การบังคับใช้กฎหมายในกรณีนี้เกิดผลกระทบต่อรูปคดีหรือตัวเด็กหรือเยาวชนผู้ถูกจับได้ รวมถึง การสอบปากคำในกรณีที่บุคคลได้กระทำความผิดในขณะที่เป็นเด็กหรือเยาวชนและต่อมาถูกจับได้ในขณะที่เป็นผู้ใหญ่หรือพ้นเกณฑ์ที่จะเป็นเด็กหรือเยาวชนแล้ว ที่จะเป็นปัญหาในทางปฏิบัติ ซึ่งกฎหมายไม่ได้บัญญัติกรณีดังกล่าวไว้