ขอบเขตความหมายของความจำเป็นและเพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรมตามมาตรา 9 แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีทุจริต และประพฤติมิชอบ พ.ศ. 2559

Abstract

สารนิพนธ์ฉบับนี้เป็นการศึกษาการใช้กฎหมายตามมาตรา 9 แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ พ. ศ. 2559โดยกฎหมายฉบับนี้มีขึ้นเพื่อแก้ปัญหาการทุจริตและประพฤติมิชอบในระบบราชการซึ่งผลกระทบต่อเสถียรภาพความมั่นคงทางสังคมและเป็นอันตรายต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนของประเทศไทย นอกจากนี้การทุจริตและประพฤติมิชอบนับวันจะมีความรุนแรงมากขึ้นและเกี่ยวข้องกับทรัพย์สินหรือผลประโยชน์ของจำนวนมหาศาลหากไม่ได้รับการแก้ไขโดยเร่งด่วนในที่สุดจะส่งผลต่อความมั่นคงของรัฐและประโยชน์ของประชาชน เพื่อให้การป้องกันและปราบปรามการทุจริตและพฤติมิชอบดำเนินไปโดยอย่างมีประสิทธิภาพและคดีความที่เกี่ยวข้องทั้งหลายได้รับการพิจารณาพิพากษาอย่างเสมอภาค รวดเร็วและเป็นธรรม จึงได้มีจัดตั้งศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบขึ้น และได้ตราพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบ เพื่อใช้ในการดำเนินคดีของศาลเป็นการเฉพาะ