บรรยากาศองค์การกับความพึงพอใจของพนักงานบริษัท คอมมิวนิเคชั่น มีเดีย จำกัด

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อศึกษาบรรยากาศองค์การและความพึงพอใจในงานของพนักงานบริษัท คอมมิวนิเคชั่น มีเดีย จำกัด และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศองค์การกับความพึงพอใจในงานของพนักงาน กลุ่มตัวย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่พนักงานบริษัท คอมมิวนิเคชั่น มีเดีย จำกัด จำนวน 97 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลครั้งนี้ ประกอบด้วย แบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามวัดบรรยากาศองค์การ เป็นมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ และแบบสอบถามวัดความพึงพอใจในงานของพนักงาน เป็นมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ คะแนนเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า บรรยากาศของบริษัท คอมมิวนิเคชั่น มีเดีย จำกัด เป็นบรรยากาศแบบรวบอำนาจ ความพำพอใจในงานของพนักงานโดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลางและระดับสูง ความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศองค์การกับความพึงพอใจในงานในแต่ละปัจจัยพบว่า ในปัจจัยจูงใจ มิติที่มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความพึงพอใจในงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติคือ มิติขวัญ มิติห่างเหิน มิติมุ่งผลงาน และมิติเป็นแบบอย่าง (p < 0.05) มิติที่มีความสัมพันธ์ในทางลบกับความพึงพอใจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติคือ มิติขาดความสามัคคี มิติอุปสรรค และมิติกรุณาปราณี (p < 0.05) ส่วนมิติที่มีความสัมพันธ์ในทางบวกกับความพึงพอใจในงานอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติคือ มิติมิตรสัมพันธ์ (p > 0.05) และปัจจัยสุขอนามัยพบว่ามิติที่มีความสัมพันธ์ในทางบวกกับความพึงพอใจในงานของพนักงาน คือ มิติขวัญ มิติมิตรสัมพันธ์ มิติห่างเหิน มิติมุ่งผลงาน และมิติเป็นแบบอย่าง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) และมิติที่ความสัมพันธ์ในทางลบความพึงพอใจในงานของพนักงาน คือ มิติขาดความสามัคคี และมิติอุปสรรค อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ส่วนมิติกรุณปราณีนั้นมีความสัมพันธ์ทางลบกับความพึงพอใจในงานอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p > 0.05)