การศึกษาลักษณะการกระทำผิดวินัยของพนักงาน กรณีศึกษา องค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย ระหว่างปี พุทธศักราช 2539 - 2541

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อการศึกษาลักษณะการกระทำความผิดวินัยของพนักงานองค์การโทรศัพท์แห่งประทศไทย ระหว่างปีพุทธศักราช 2539 - 2541 ประชากรที่วิจัยในครั้งนี้ได้แก่ พนักงานองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยที่กระทำความผิดวินัยแต่ละกรณีความผิดระหว่างปีพุทธศักราช 2539 - 2541 จำนวน 91 ราย ที่ได้รับการพิจารณาโทษถึงที่สุดโดยการศึกษาจากเอกสารที่เกี่ยวกับการกระทำความผิดวินัยของพนักงาน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสำรวจตรวจสอบรายการจากสถิติที่กองวินัย องค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย ในการวิเคราะห์ผล ผู้วิจัยใช้การหาความถี่และคิดเป็นร้อยละแล้ว สร้างแบบบันทึกขึ้นเพื่อบันทึกข้อมูลตามตัวแปรที่ศึกษา โดยจำแนกเป็นรายปี เพศ รายได้ สถานภาพในการดำรงตำแหน่งงาน และอายุราชการ จากการศึกษาค้นคว้า ปรากฎผลดังนี้ 1. ลักษณะการกระทำความผิดวินัยแต่ละกรณีของพนักงานองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย ตามข้อบังคับตั้งแต่ข้อ 28-54 แห่งพระราชบัญญัติองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย ว่าด้วยการพนักงาน พ.ศ. 2536 หมวด 7 วินัยและการรักษาวินัย ระหว่างปีพุทธศักราช 2539 - 2541 พบว่ากระทำผิดมากที่สุด คือกรณีละทิ้งหน้าที่การงานติดต่อกันเกินกว่าสิบห้าวัน โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร ในปีพุทธศักราช 2540 คือ พนักงานเพศชาย มีรายได้ต่ำกว่า 10,000 บาท สถานภาพในการดำรงตำแหน่งงานต่ำกว่าระดับ 4 และอายุราชการต่ำกว่า 10 ปี 2. จำนวนการกระทำผิดวินัยของพนักงานองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย ระหว่างปีพุทธศักราช 2539 - 2541 พบว่าที่มีการกระทำผิดมากที่สุด คือกรณีละทิ้งหน้าที่การงานติดต่อกันเกินกว่าสิบห้าวัน โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร ในปีพุทธศักราช 2539 คือ พนักงานเพศชาย รายได้ต่ำกว่า 10,000 บาท สถานภาพในการดำรงตำแหน่งต่ำกว่าระดับ 4 และอายุราชการต่ำกว่า 10 ปี 3. ระดับโทษการกระทำผิดวินัยของพนักงานองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย ระหว่างปีพุทธศักรช 2539 - 2541 พบว่าได้รับโทษมากที่สุดในปีพุทธศักราช 2539 เป็นไทษที่ได้รับคือ ไล่ออก เพศชาย รายได้ต่ำกว่า 10,000 บาท สถานภาพในการดำรงตำแหน่งนต่ำกว่าระดับ 4 และอายุราชการไม่เกิน 10 ปี