ปัญหาเขตอำนาจศาลปกครองกรณีพนักงานรัฐวิสาหกิจฟ้องเพิกถอนคำสั่งเรียกให้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนความรับผิดทางละเมิด

Abstract

รัฐวิสาหกิจ (State Enterprise) ที่ตั้งขึ้นโดยพระราชบัญญัติ (Act) หรือพระราชกฤษฏีกา (Royal Decree) ถือเป็นหน่วยงานทางปกครอง (Administrative Agency) ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 โดยพนักงานรัฐวิสาหกิจดังกล่าวมีฐานะเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐด้วย แต่เมื่อพนักงานของรัฐวิสาหกิจที่จัดตั้งขึ้นโดยพระราชบัญญัติหรือพระราชกฤษฏีกานำคดีมาฟ้องต่อศาลปกครองเพื่อเพิกถอนคำสั่งเรียกให้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทน (Compensation) ในกรณีความรับผิดทางละเมิดนั้น ศาลปกครองจะมีคำสั่งไม่รับบคำฟ้องไว้พิจารณาโดยวินิจฉัยว่าไม่มีอำนาจรับคดีไว้พิจารณาพิพากษาหรือมีคำสั่งได้ตามนัยมาตรา 9 วรรคสอง (3) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองพ.ศ. 2542 (Act on Establishment of Administrarive Couet and Administrative Court Procedure B.E. 2542 (1999)) เนื่องจากเป็นคดีที่อยู่ในอำนาจของศาลแรงงาน (Labour Court) ซึ่งเป็นข้อพิพาทอันเกิดจากมูลละเมิดระหว่างนายจ้างและลูกจ้างที่มีความสัมพันธ์ระหว่างกันตามสัญญาจ้างแรงงาน