ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่ม จากผู้ประกอบการค้าปลีกและค้าส่ง

Abstract

สารนิพนธ์เล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากผู้ประกอบการค้าปลีกและค้าส่ง โดยศึกษาจากหลักการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มตามประมวลรัษฎากร พ.ศ. 2481 เปรียบเทียบกับหลักการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มตามกฎหมายต่างประเทศ (สหราชอาณาจักร และสิงคโปร์) และศึกษาแนวคิด ทฤษฎีต่าง ๆ เกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่ม เพื่อเป็นแนวทางในการแก้ไขปัญหาการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากผู้ประกอบการค้าปลีกและค้าส่งในประเทศไทย ผลการศึกษาพบว่า ในปัจจุบันการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากผู้ประกอบการค้าปลีกและค้าส่งในประเทศไทยยังไม่มีประสิทธิภาพ ทำให้พบปัญหาการไม่ออกใบกำกับภาษีของผู้ประกอบการค้าส่งและการแบกรับภาระทางภาษีที่มากเกินควรของผู้ประกอบการค้าปลีก ปัญหาการที่ผู้ประกอบการค้าปลีกและค้าส่งทำการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มแต่ไม่นำส่ง ปัญหาเกี่ยวกับความเสมอภาคในการบังคับใช้ประมวลรัษฎากรเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่ม จากการศึกษาการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มของสหราชอาณาจักรและสิงคโปร์ได้กำหนดให้ผู้ซื้อมีหน้าที่ในการนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มแทนผู้ขาย และการนำระบบบัญชีกลางเข้ามาควบคุมการเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มของผู้ประกอบการ การให้รางวัลสำหรับผู้ที่แจ้งเบาะแสของผู้ที่ไม่จ่ายภาษี การแก้ไขปัญหาของต่างประเทศเห็นว่าจะช่วยลดปัญหาการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากผู้ประกอบการค้าปลีกและค้าส่งได้ดียิ่งขึ้น จึงควรนำมาตรการดังกล่าวมาปรับใช้กับการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากผู้ประกอบการค้าปลีกและค้าส่งในประเทศไทย ดังนั้นสารนิพนธ์เล่มนี้ ขอเสนอแนะแนวทางในการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมหลักการและหลักปฏิบัติในการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากผู้ประกอบการค้าปลีกและค้าส่งตามประมวลรัษฎากร พ.ศ. 2481 โดยเพิ่มเติมเรื่องหน้าที่ในการนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มให้ผู้ซื้อมีหน้าที่ในการนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มแทนผู้ขาย แก้ไขเพิ่มเติมเงื่อนไขในการออกใบกำกับภาษีอย่างย่อในมาตรา 86/6 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร เพิ่มเติมข้อบังคับในการเปิดบัญชีกลางในการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับผู้ประกอบการ ตลอดจนการแก้ไขเพิ่มเติมหลักเกณฑ์ในการจดทะเบียนเข้าสู่ระบบภาษีมูลค่าเพิ่มในมาตรา 85/1 แห่งประมวลรัษฎากร เพื่อลดช่องว่างของกฎหมายที่จะทำให้เกิดปัญหาในการจัดเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มจากผู้ประกอบการค้าปลีกและค้าส่ง