มาตราการทางกฏหมายในการขึ้นทะเบียนสิ่งที่บ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ที่คล้ายกันในประเทศไทย

Abstract

ประเทศไทยเป็นภาคีสมาชิกของความตกลงว่าด้วยสิทธิทางปัญญาเกี่ยวกับการค้าโลก (Agreement On Trade – Related Aspects of Intellectual Property Rights หรือ TRIPS) ของอค์การการค้าโลก (World Trade Organization หรือ WTO) ซึ่งความตกลงดังกล่าวได้กำหนดให้ประเทศภาคีสมาชิกต้องผูกพันตามพันธกรณีในการอนุวัติกฏหมายภายในให้เป็นไปตามความตกลงขององค์การการค้าโลก (World Trade Organization หรือ WTO) สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์เป็นทรัพย์สินทางปัญญาประเภทหนึ่งที่ประเทศสมาชิกจะต้องออกกฏหมายมาคุ้มครอง ซึ่งประเทศไทยในฐานะภาคีสมาชิกจึงได้ตราพระราชบัญญัติคุ้มครองสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ พ.ศ. 2546 มาเพื่อใช้ในการคุ้มครองสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ตามที่องค์การการค้าโลก (WTO) กำหนด ซึ่งมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2546 เป็นต้นมา โดยพระราชบัญญัติคุ้มครองสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ พ.ศ. 2546 ได้ให้ความคุ้มครองสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์โดยสร้างระบบการขึ้นทะเบียนสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์และให้บุคคลบางประเภทมีสิทธิขึ้นทะเบียนและใช้สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ได้