dc.contributor.author	เจนจิรา ชูสุวรรณ	th_TH
dc.date.accessioned	2020-12-01T04:14:32Z
dc.date.available	2020-12-01T04:14:32Z
dc.date.issued	2563
dc.description.abstract	การเปลี่ยนแปลงทางสังคมเข้าสู่ยุคสารสนทศ จากเดิมที่เราสื่อสารโดยการพึ่งพาภาษาและตัวหนังสือเป็นหลัก มาเป็นการสื่อสารด้วยภาษาอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งมีประสิทธิภาพในการประมวลผล ปัจจุบันจึงมีการกำหนดให้สื่ออิเล็กทรอนิกส์ใช้เป็นพยานหลักฐานได้ในการพิจารณาคดี นอกจากพยานวัตถุ พยานเอกสาร หรือพยานบุคคล ซึ่งน่าจะพิสูจน์ได้ว่าจำเลยมีผิดหรือบริสุทธิ์ให้อ้างป็นพยานหลักฐานได้แล้วในส่วนการจัดประเภทพยานหลักฐานนั้น ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์แม้จะมีลักษณะเป็นพยานเอกสารและพยานวัตถุ แต่ก็มีลักษณะพิเศษแตกต่างจากพยานเอกสารและพยานวัตถุทั่วไปในการนำสืบจึงต้องมีวิธีการพิเศษโดยเฉพาะการยอมรับให้ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์เป็นพยานอีกประเภทหนึ่งซึ่งมีความเหมาะสมมากกว่าเมื่อจัดข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์เป็นพยานหลักฐานอีกประเภทหนึ่งแล้ว ข้อที่ต้องพิจารณาต่อมาก็คือ จะต้องมีวิธีนำสืบและหลักในการรับฟังอย่างไรและจะนำบทตัดพยาน ได้แก่ หลักการรับฟังพยานหลักฐานที่ดีที่สุด และหลักการรับฟังพยานบอกเล่ามาใช้ด้วย	th_TH
dc.description.sponsorship	Sripatum University	th_TH
dc.identifier.citation	เจนจิรา ชูสุวรรณ. 2557. "ปัญหากฏหมายเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ในระบบกฏหมายไทย." สารนิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต นิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.	th_TH
dc.identifier.uri	https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/7126
dc.publisher	มหาวิทยาลัยศรีปทุม	th_TH
dc.subject	ระบบกฏหมายไทย	th_TH
dc.subject	กฏหมายเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือ	th_TH
dc.subject	พยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์	th_TH
dc.title	ปัญหากฏหมายเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ในระบบกฏหมายไทย	th_TH
dc.title.alternative	LEGAL PROBLEMS CONCERNING THE RELLABILITY OF ELECTRONIC EVIDENCE IN THE LAW OF THAILAND	th_TH
dc.type	Thesis	th_TH

ปัญหากฏหมายเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ในระบบกฏหมายไทย

ไฟล์

ชุดต้นฉบับ

มัดใบอนุญาต

คอลเลคชัน