ปัญหาในการรวบรวมพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ ในคดีอาชญากรรมไซเบอร์
กำลังโหลด...
วันที่
2566
ผู้เขียน
ชื่อวารสาร
วารสาร ISSN
ชื่อหนังสือ
สำนักพิมพ์
มหาวิทยาลัยศรีปทุม
เชิงนามธรรม
สารนิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาเกี่ยวกับปัญหาในการรวบรวมพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ในคดีอาชญากรรมไซเบอร์เป็นอาชญากรรมที่กระทำความผิดในระบบคอมพิวเตอร์หรือในเครือข่ายคอมพิวเตอร์ซึ่งมีอัตราการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในประเทศไทยโดยศึกษาเปรียบเทียบกับกฎหมายของต่างประเทศ ได้แก่ สหรัฐอเมริกา เครือรัฐออสเตรเลีย รัฐควีนส์แลน์ และประเทศสิงค์โปร์ เพื่อเสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาในการรวบรวมพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ในคดีอาชญากรรมไซเบอร์
จากการศึกษาพบปัญหาที่สำคัญ ได้แก่ปัญหาในค้นเพื่อให้ได้มาซึ่งพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ที่กระทำได้โดยยาก เนื่องจากพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์มักจะถูกทำลายอย่างรวดเร็ว และปัญหาการเข้าถึงข้อมูลที่ถูกจัดเก็บในคอมพิวเตอร์หรือโทรศัพท์มือถือที่สามารถควบคุมได้จากระยะไกลเพื่อทำลายลบล้างข้อมูลต่างๆ ทำให้เจ้าหน้าที่ตำรวจไม่สามารถเก็บรวบรวมพยานหลักฐานเพื่อใช้ข้อมูลในการขยายผลไปถึงองค์กรอาชญากรรมไซเบอร์ได้ ถึงแม้จะมีกฎหมายสำคัญที่เกี่ยวข้องหลายฉบับ เช่น พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ (ฉบับที่ 2) พศ. 2560 และพระราชกำหนดมาตรการป้องกันและปราบปรามอาชญากรรมทางเทคโนโลยี พศ. 2566 แต่กฎหมายดังกล่าวก็ยังไม่สามารถแก้ไขปัญหาในการรวบรวมพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ในคดีอาชญากรรมไซเบอร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ผู้วิจัยจึงมีข้อเสนอแนะโดยโดยเสนอแก้ไขเพิ่มประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ให้เจ้าพนักงานสอบสวนมีอำนาจค้นข้อมูลคอมพิวเตอร์ ในคดีอาชญากรรมที่กระทำความผิดในระบบคอมพิวเตอร์ หรือการใช้คอมพิวเตอร์เพื่อกระทำความผิดรวมถึงระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ที่เชื่อมต่อกับระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ให้พนักงานสอบสวนมีอำนาจดังที่กำหนดไว้ใน มาตรา 18 แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดทางคอมพิวเตอร์ พศ. 2550
คำอธิบาย
ตารางและรูปภาพประกอบ
คำหลัก
อาชญากรรมไซเบอร์, พยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์
การอ้างอิง
อนุกูล จันธิมา. 2566. "ปัญหาในการรวบรวมพยานหลักฐานอิเล็กทรอนิกส์ ในคดีอาชญากรรมไซเบอร์." สารนิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฎหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรมทางอาญา คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.