ข้อบกพร่องในการเขียนภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยศรีปทุม
กำลังโหลด...
วันที่
2550
ผู้เขียน
ชื่อวารสาร
วารสาร ISSN
ชื่อหนังสือ
สำนักพิมพ์
มหาวิทยาลัยศรีปทุม
เชิงนามธรรม
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อบกพร่องในการเขียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยศรีปทุม 2) เปรียบเทียบข้อบกพร่องในการเขียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาชายและนักศึกษาหญิงมหาวิทยาลัยศรีปทุม และ 3) เปรียบเทียบข้อบกพร่องในการเขียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาในคณะต่างๆ มหาวิทยาลัยศรีปทุม
การวิจัยเรื่องนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักศึกษามหาวิทยาลัยศรีปทุมที่เรียนวิชาทักษะการเขียนภาษาอังกฤษ และภาษาอังกฤษเทคนิคและการเขียนรายงาน ประจำปีการศึกษา 2549 ภาคเรียนที่ 1 เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยใช้การสุ่มแบบเฉพาะเจาะจง 5 กลุ่ม จำนวน 222 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบทดสอบความรู้ความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ค่าสถิติพื้นฐานสำหรับการศึกษา เชิงปริมาณ
ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้
1. ผลการวิเคราะห์ข้อมูลสถิติพื้นฐานของข้อบกพร่องในการเขียนภาษาอังกฤษของนักศึกษา พบว่า ข้อบกพร่องด้านการใช้โครงสร้างไวยากรณ์มีความถี่สูงสุด รองลงมาคือ ข้อบกพร่องด้านการใช้เครื่องหมายวรรคตอน อักษรตัวใหญ่ และการเว้นวรรคคำ และข้อบกพร่องด้านการเลือกใช้คำและสำนวนตามลำดับ
2. ผลการวิเคราะห์ความแตกต่างของระดับคะแนนเฉลี่ยแบบทดสอบตอนที่ 2 ตอนที่ 4 และภาพรวมของนักศึกษาเมื่อจำแนกตามเพศพบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3. ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนของระดับคะแนนเฉลี่ยของนักศึกษาเมื่อจำแนกตามคณะ พบว่าระดับคะแนนเฉลี่ยแบบทดสอบตอนที่ 1 และภาพรวมของนักศึกษาเมื่อจำแนกตามคณะ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
คำอธิบาย
ได้รับทุนอุดหนุนงานวิจัยสำหรับบุคลากรภายใน ปีการศึกษา 2549
คำหลัก
ข้อบกพร่อง, นักศึกษามหาวิทยาลัยศรีปทุม, การเขียนภาษาอังกฤษ, learning deficiency, English writing, Sripatum University student