dc.contributor.author	อรียา เฉลิมโรจน์	th_TH
dc.date.accessioned	2023-06-07T04:14:07Z
dc.date.available	2023-06-07T04:14:07Z
dc.date.issued	2566
dc.description	ตารางประกอบ	th_TH
dc.description.abstract	การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาทางกฎหมายของพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 เกี่ยวกับข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้างเปรียบเทียบกับกฎหมายของประเทศ สหราชอาณาจักรสหรัฐอเมริกา และสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีโดยมีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษา เพื่อให้ทราบถึงอุปสรรคที่ได้ทำขึ้นโดยนายจ้างฝ่ายเดียวหลังจากการทำสัญญาจ้างว่าจะมีผลผูกพันลูกจ้างหรือไม่ ในกรณีที่ลูกจ้างมิได้ทราบหรือมิได้ตกลงยินยอมด้วย และในกรณีที่ ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้างดังกล่าวนั้น มีลักษณะเป็นการเอาเปรียบลูกจ้างหรือ ก่อให้เกิดความไม่เป็นธรรมแก่ลูกจ้างจะมีผลบังคับได้เพียงใด เพื่อนำมาวิเคราะห์หาแนวทางในการแก้ไขปรับปรุงกฎหมายที่เกี่ยวข้อง จากการศึกษาพบว่าบทบัญญัติของพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 ไม่ได้กำหนดให้นายจ้างต้องขอความยินยอมจากลูกจ้างเสียก่อน ในการที่จะออกข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้าง โดยที่ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้างนั้นอาจมีผลกระทบ หรือเป็นการเปลี่ยนแปลงสาระสำคัญของการจ้าง ซึ่งอาจมีลักษณะที่ไม่เป็นธรรมหรือเอาเปรียบลูกจ้าง แต่นายจ้างได้ใช้อำนาจจัดทำขึ้นโดยลำพังภายหลังจากที่มีการทำสัญญาจ้างแรงงานแล้ว โดยที่ลูกจ้างมิได้ รู้เห็นหรือตกลงยินยอมด้วย นอกจากนี้พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 และพระราชบัญญัติว่าด้วยข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. 2540 ยังมีข้อจำกัดในการที่จะให้อำนาจศาลใช้ดุลพินิจในการแก้ไขความไม่เป็นธรรมของข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งที่ไม่เป็นธรรมแก่ลูกจ้างได้อย่างเหมาะสมและเป็นธรรมแก่กรณี จากการศึกษาพบว่ารูปแบบภายใต้แนวคิดของข้อตกลงโดยปริยาย (Implied Terms or Contract) ตามแนวคิดของสัญญาจ้างแรงงานในสหราชอาณาจักรที่ไม่ว่าจะได้มีการทำความตกลงไม่ว่าจะโดยข้อตกลงโดยชัดแจ้ง หรือข้อตกลงโดยปริยาย หรือจารีตประเพณี หรือทางปฏิบัติ ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งก็จะถือเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาจ้างแรงงานและถือเป็นข้อตกลงโดยปริยาย (Implied Terms) ว่าลูกจ้างจะต้องปฏิบัติตามคำสั่งของนายจ้างที่ชอบด้วยกฎหมายและพอสมเหตุสมผล ซึ่งหมายความรวมถึงข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบของนายจ้างด้วยนั้นประกอบกับแนวคิดในสหรัฐอเมริกาตามทฤษฎีสัญญาฝ่ายเดียว (Unilateral Contract Theory) ผู้วิจัยจึงเห็นควรให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 108 และมาตรา 110 เพื่อให้นายจ้างได้รับความยินยอมจากลูกจ้างเสียก่อน ในการออกข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้างที่มีผลกระทบหรือเปลี่ยนแปลงในสาระสำคัญของการจ้างภายหลังจากการทำสัญญาจ้างและเป็นทางให้ลูกจ้างเสียเปรียบ รวมถึงขั้นตอนการเผยแพร่หรือปิดประกาศให้ลูกจ้างทราบ และสามารถตรวจดูได้โดยสะดวก และให้มีการแก้ไขเพิ่มเติม มาตรา 14/1 เพื่อให้ศาลสามารถแก้ไขความไม่เป็นธรรมของ ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้างได้อย่างเหมาะสมและเป็นธรรมยิ่งขึ้น รวมทั้งแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติว่าด้วยข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. 2540 เพื่อให้ความหมายของข้อสัญญาที่ไม่เป็นธรรม หมายความรวมถึง ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้างด้วย	th_TH
dc.description.sponsorship	Sripatum University	th_TH
dc.identifier.citation	อรียา เฉลิมโรจน์. 2566. “ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับสัญญาจ้างแรงงานในเรื่องข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้างที่ไม่เป็นธรรม.” สารนิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฏหมายธุรกิจ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.	th_TH
dc.identifier.uri	https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/9178
dc.publisher	มหาวิทยาลัยศรีปทุม	th_TH
dc.subject	สัญญาจ้างแรงงานในเรื่องข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน	th_TH
dc.subject	ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้างที่ไม่เป็นธรรม	th_TH
dc.title	ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับสัญญาจ้างแรงงานในเรื่องข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน ระเบียบ และคำสั่งของนายจ้างที่ไม่เป็นธรรม	th_TH
dc.title.alternative	LEGAL PROBLEMS WITH RESPECT TO EMPLOYMENT CONTRACTS REGARDING UNFAIR WORK RULES, REGULATIONS AND ORDERS OF EMPLOYERS	th_TH
dc.type	Thesis	th_TH

ไฟล์

ชุดต้นฉบับ

มัดใบอนุญาต

คอลเลคชัน