dc.contributor.author	ชัยสิทธิ์ กรุณกิจ	en_US
dc.date.accessioned	2018-12-22T08:51:46Z
dc.date.available	2018-12-22T08:51:46Z
dc.date.issued	2561
dc.description	นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฎหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรมทางอาญา คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม	en_US
dc.description.abstract	สารนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ความเป็นมา แนวคิด ทฤษฎี ตลอดจนสภาพปัญหาในการบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับสิทธิของจำเลยในการต่อสู้คดีความผิดเกี่ยวกับเพศ ในกรณีห้ามจำเลยอ้างการไม่รู้อายุของผู้เสียหายขึ้นต่อสู้เพื่อให้พ้นจากความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 285/1 เนื่องจากในอดีตพบว่าจำเลยจะอ้างการไม่รู้อายุของผู้เสียหายซึ่งเป็นเด็กขึ้นต่อสู้เพื่อให้พ้นจากความผิด ทำให้จำเลยในหลายคดีหลุดพ้นจากความผิดไปได้ จากการศึกษาพบว่าการห้ามจำเลยอ้างการไม่รู้อายุของผู้เสียหายซึ่งเป็นเด็กขึ้นต่อสู้เพื่อให้พ้นจากความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 285/1 นั้น เป็นการขัดกับหลักสิทธิ และเสรีภาพของจำเลย และบทบัญญัติมาตราดังกล่าวเป็นการตราขึ้นมาเพื่อเพิ่มภาระ และ การจำกัดสิทธิของจำเลยมากเกินไป ซึ่งเป็นการขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 และขัดกับหลักกฎหมายอาญาในเรื่องของโครงสร้างความรับผิดทางอาญา เมื่อพิจารณาบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายอาญามาตรา 277 ได้บัญญัติอายุของเด็กซึ่งเป็นผู้เสียหายไว้เป็นข้อเท็จจริงอันเป็นองค์ประกอบความผิด ซึ่งจะลงโทษผู้กระทำความผิดได้ ผู้กระทำจะต้องรู้ข้อเท็จจริงอันเป็นองค์ประกอบความผิด การลงโทษผู้กระทำความผิดในฐานความผิดเกี่ยวกับเพศของประเทศไทยไม่ได้มีลักษณะเป็นการลงโทษเชิงภาวะวิสัย กล่าวคือ ผู้กระทำไม่ต้องรู้ข้อเท็จจริงอันเป็นองค์ประกอบความผิด ซึ่งมีลักษณะเป็นการลงโทษโดยเด็ดขาด (Strict liability) ถึงแม้ว่าผู้กระทำความผิดจะไม่รู้ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอายุก็สามารถลงโทษผู้กระทำความผิดได้ และเป็นการขัดกับทฤษฎีที่เกี่ยวกับข้อสันนิษฐานไว้ก่อนว่าจำเลยเป็นผู้บริสุทธิ์ (Presumption innocence) จนกว่าจะมีการพิสูจน์ว่ามีความผิดตามกฎหมาย และขัดกับปฏิญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน อีกทั่งการบัญญัติเพิ่มเติมกฎหมายดังกล่าวก็ไม่ได้เป็นการแก้ไขปัญหาการกระทำชำเราเด็กได้อย่างจริงจัง และถือว่าเป็นการเลือกปฏิบัติกับเด็กซึ่งเป็นผู้เสียหายที่มุ่งคุ้มครองเฉพาะเด็กที่มีอายุต่ำกว่าสิบสามปีเท่านั้น ซึ่งเด็กที่อายุกว่าสิบสามปีขึ้นไปก็ไม่ได้รับความคุ้มครองตามบทบัญญัติกฎหมายดังกล่าว เมื่อหลักการพิจารณาคดีอาญาศาลจะพิพากษาให้จำเลยรับผิดไม่ได้จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่าจำเลยเป็นผู้กระทำความผิดโดยปราศจากเหตุอันควรสงสัย (Proof beyond a reasonable doubt)	en_US
dc.description.sponsorship	หลักสูตรนิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฎหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรมทางอาญา คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม	en_US
dc.identifier.citation	ชัยสิทธิ์ กรุณกิจ. 2561. "ปัญหาข้อกฎหมายการห้ามจำเลยอ้างการไม่รู้อายุของผู้เสียหายซึ่งเป็นเด็กขึ้นต่อสู้เพื่อให้พ้นจากความผิด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 285/1." สารนิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฎหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรมทางอาญา คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.	en_US
dc.identifier.uri	https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/5797
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	มหาวิทยาลัยศรีปทุม	en_US
dc.relation.ispartofseries	SPU_ชัยสิทธิ์ กรุณกิจ_T182437	en_US
dc.subject	สิทธิของจำเลย	en_US
dc.subject	การไม่รู้อายุของเด็ก	en_US
dc.subject	ความผิดเกี่ยวกับเพศ	en_US
dc.title	ปัญหาข้อกฎหมายการห้ามจำเลยอ้างการไม่รู้อายุของผู้เสียหายซึ่งเป็นเด็กขึ้นต่อสู้เพื่อให้พ้นจากความผิด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 285/1	en_US
dc.title.alternative	LEGAL PROBLEMS OF PROHIBITION OF THE DEFENDANT TO DEFEND BY REASON OF IGNORANCE OF THE AGE OF CHILD SURVIVOR FOR EXCULPATION UNDER SECTION 285/1 OF PENAL CODE	en_US
dc.type	Other	en_US

ไฟล์

ชุดต้นฉบับ

มัดใบอนุญาต

คอลเลคชัน