dc.contributor.author	เอกพงศ์ รุ่งโรจน์วุฒิพงศ์	th_TH
dc.date.accessioned	2565-10-07T03:42:14Z
dc.date.available	2022-10-07T03:42:14Z
dc.date.issued	2565
dc.description.abstract	สารนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อบัญญัติท้องถิ่นต้นแบบว่าด้วยการอนุมัติ อนุญาต การรับรองเอกสารผ่านการลงลายมือชื่อทางอิเล็กทรอนิกส์ โดยศึกษาแนวคิด ทฤษฎี และหลักการที่เกี่ยวข้อง และศึกษาถึงแนวทางเปรียบเทียบกฎหมายว่าด้วยการลงลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ของ สาธารณรัฐสิงคโปร์ และสาธารณรัฐอินเดีย ถึงประเด็นปัญหาในการให้อำนาจหน่วยงานระดับท้องถิ่น การกำหนดนิยามคำจำกัดความของการอนุมัติ อนุญาต และการรับรองเอกสาร ผ่านการลงลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ รวมถึงศึกษาถึงแนวทางการให้อำนาจองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการตรากฎหมาย ผลการศึกษาพบว่า แม้ว่าในปัจจุบันมาตรา 35 แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. 2544 (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562 กำหนดแนวทางเกี่ยวกับการอนุมัติ อนุญาต และการรับรองเอกสารผ่านการลงลายมือชื่อทางอิเล็กทรอนิกส์ แนวทางของการพิสูจน์อัตลักษณ์ของบุคคลผู้เป็นเจ้าของลายมือชื่อนั้น การเก็บรักษาความลับของข้อมูลบนระบบเครือข่าย วิธีการเปลี่ยนแปลงเอกสารจากระบบเดิมที่ทำบนกระดาษให้ขึ้นมาอยู่ในรูปแบบเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ นอกจากนั้น มาตรา 71 แห่งพระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537 (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2562 มาตรา 60 แห่งพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2496 (ฉบับที่ 14) พ.ศ. 2562 มาตรา 45 (1) แห่งพระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด พ.ศ. 2540 (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2562 มาตรา 70 แห่งพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการเมืองพัทยา พ.ศ. 2542 (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2562 มาตรา 97 แห่งพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2528 (ฉบับที่ 6) พ.ศ. 2562 มาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติการอำนวยความสะดวกในการพิจารณาอนุญาตของทางราชการ พ.ศ. 2558 ได้มีแนวทางในการตราข้อบัญญัติท้องถิ่นเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวไว้ แต่จากผลการศึกษาพบว่า องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นยังไม่มีข้อบัญญัติท้องถิ่นใดรองรับเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว ส่งผลให้การนำเทคโนโลยีเอกสารอิเล็กทรอนิกส์มาใช้ยังไม่แพร่หลาย อีกทั้งเกิดความไม่มั่นใจของเจ้าหน้าที่ผู้ทำคำสั่ง หรือออกคำสั่ง อนุมัติ หรืออนุญาตถึงแนวทางการปฏิบัติที่ถูกต้องหรือกรณีหากเอกสารต้องมีการนำขึ้นมายืนยันหรือใช้เป็นหลักฐานผ่านกระบวนการพิจารณาขององค์กรบนชั้นศาล จะต้องดำเนินการอย่างไรให้มีความครบถ้วนถูกต้องเชื่อถือได้และเป็นที่ยอมรับตามมาตรฐานสากล ดังนั้น จึงเห็นควรมีข้อบัญญัติท้องถิ่นต้นแบบว่าด้วยการอนุมัติ อนุญาต การรับรองเอกสารผ่านการลงลายมือชื่อทางอิเล็กทรอนิกส์ และให้มีบทบัญญัติเกี่ยวกับคำนิยามของการอนุมัติ อนุญาต และการรับรองเอกสาร ผ่านการลงลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ ระบบคำขออิเล็กทรอนิกส์	th_TH
dc.description.sponsorship	Sripatum University	th_TH
dc.identifier.citation	เอกพงศ์ รุ่งโรจน์วุฒิพงศ์. 2565. “กฎหมายต้นแบบว่าด้วยข้อบัญญัติท้องถิ่นเกี่ยวกับการอนุมัติ อนุญาต การรับรองเอกสาร ผ่านการลงลายมือชื่อทางอิเล็กทรอนิกส์.” สารนิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฎหมายมหาชน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.	th_TH
dc.identifier.uri	https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/8483
dc.publisher	มหาวิทยาลัยศรีปทุม	th_TH
dc.subject	ข้อบัญญัติท้องถิ่น	th_TH
dc.subject	ลงลายมือชื่อทางอิเล็กทรอนิกส์	th_TH
dc.title	กฎหมายต้นแบบว่าด้วยข้อบัญญัติท้องถิ่นเกี่ยวกับการอนุมัติ อนุญาต การรับรองเอกสาร ผ่านการลงลายมือชื่อทางอิเล็กทรอนิกส์	th_TH
dc.title.alternative	LOCAL ORDINANCE MODEL ON APPROVAL AND CERTIFICATION OF DOCUMENTS THROUGH ELECTRONIC SIGNATURE	th_TH
dc.type	Thesis	th_TH

ไฟล์

ชุดต้นฉบับ

มัดใบอนุญาต

คอลเลคชัน