มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง
dc.contributor.author | ศักรินทร์ บุญมาก | th_TH |
dc.date.accessioned | 2566-09-02T02:48:20Z | |
dc.date.available | 2023-09-02T02:48:20Z | |
dc.date.issued | 2566 | |
dc.description | ตารางประกอบ | th_TH |
dc.description.abstract | สารนิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ที่มาของปัญหาเกี่ยวกับมาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง ตามพระราชบัญญัติการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง พ.ศ. 2557 เนื่องจากปัจจุบันประเทศไทยยังมีปัญหาการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งและการดำเนินการทางกฎหมายต่อคนไร้ที่พึ่ง จึงทำการศึกษาแนวคดิ ทฤษฎีเกี่ยวกับการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง กฎหมายต่างประเทศเพื่อเปรียบเทียบกับกฎหมายไทย เพื่อนำไปปรับปรุงแก้ไข และพัฒนากฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งให้มีประสิทธิภาพและคุ้มครองสิทธิของคนไร้ที่พึ่งมากยิ่งขึ้น จากการศึกษาพบว่า กฎหมายคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งยังไม่ครอบคุมบุคคลบางประเภท และการรับรององค์กรที่จะทำหน้าที่เป็นสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งยังสามารถพัฒนาให้มีประสิทธิภาพและบรรลุวัตถุประสงค์ในการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งมากขึ้น หากได้รับการปรับปรุงกฎหมายจากการศึกษาเปรียบเทียบกับกฎหมายต่างประเทศ ตลอดทั้งในการส่งตัวคนไร้ที่พึ่งไปยังสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง หากเป็นความยินยอมโดยสมัครใจของคนไร้ที่พึ่งแทนการนำมาตรการเกี่ยวกับการดำเนินคดีอาญามาบีบบังคับ จะเป็นการบรรลุตามเจตนารมณ์ของกฎหมายการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งและเป็นการคุ้มครองสิทธิของบุคคลตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 ดังนั้น ผู้วิจัยจึงเห็นควรให้มีการแก้ไขและปรับปรุงกฎหมายเกี่ยวกับคนไร้ที่พึ่ง โดยเพิ่มคนเร่รอน คนขอทาน ในบทนิยามของ “คนไร้ที่พึ่ง” เพื่อเป็นการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งให้ครอบคลุมยิ่งขึ้น และเพิ่มองค์กรภาคเอกชนอื่น สถาบันศาสนา หรือกลุ่มคนไร้ที่พึ่ง ดั่งบทนิยามของ “องค์กรสวัสดิการชุมชน” เพื่อเป็นการรับรององค์กรและให้ได้รับการสนันสนุนจากภาครัฐมากยิ่งขึ้นอีกทั้งควรยกเลิกบทบัญญัติมาตรา 22 วรรคสอง ของพระราชบัญญัติการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง พ.ศ. 2557 และบัญญัติใหม่ มีใจความว่า “ในกรณีที่คนไร้ที่พึ่งไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขของสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง ให้สถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง นำมาตรการในการส่งเสริมพัฒนาศักยภาพคนไร้ที่พึ่งหรือบุคคลไร้ที่อยู่อาศัยให้สามารถเลือกฝึกอาชีพที่ตรงตามความต้องการหรือตามความถนัด ถ้าหากไม่สามารถดำเนินการได้ให้ใช้มาตรการในการทำงานบริการสังคม หรือการทำงานสาธารณประโยชน์แทนค่าปรับหรือจำคุกโดยถือในอัตรา 500 บาทต่อวัน” ทั้งนี้เพื่อเป็นการคุ้มครองสิทธิของคนไร้ที่พึ่ง | th_TH |
dc.description.sponsorship | Sripatum University | th_TH |
dc.identifier.citation | ศักรินทร์ บุญมาก. 2566. "มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง." สารนิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฏหมายมหาชน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม. | th_TH |
dc.identifier.uri | https://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/9349 | |
dc.publisher | มหาวิทยาลัยศรีปทุม | th_TH |
dc.subject | คำนิยามคนไร้ที่พึ่ง | th_TH |
dc.subject | การคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง | th_TH |
dc.title | มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง | th_TH |
dc.title.alternative | LEGAL MEASURES FOR THE PROTECTION OF THE HELPLESS PERSONS | th_TH |
dc.type | Thesis | th_TH |
ไฟล์
ชุดต้นฉบับ
1 - 5 ของ 12
กำลังโหลด...
- ชื่อ:
- 2. บทคัดย่อไทย-อังกฤษ.pdf
- ขนาด:
- 274.94 KB
- รูปแบบ:
- Adobe Portable Document Format
มัดใบอนุญาต
1 - 1 ของ 1
ไม่มีรูปขนาดย่อ
- ชื่อ:
- license.txt
- ขนาด:
- 1.71 KB
- รูปแบบ:
- Item-specific license agreed upon to submission
- คำอธิบาย: