มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการช่วยเหลือ ชดเชย และเยียวยา นักท่องเที่ยวในธุรกิจอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว

Abstract

ธุรกิจอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมีบทบาทสำคัญในการสร้างรายได้ให้กับประเทศไทย พบว่าแม้ในประเทศไทยจะมีพระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2559 ที่กำหนดเกี่ยวกับการคุ้มครองนักท่องเที่ยวโดยการเยียวยาความเสียหาย ปัจจุบันมีนักท่องเที่ยวจำนวนมากยังไม่ได้รับความช่วยเหลืออย่างเพียงพอต่อความเสียหายที่ได้รับ และในประเทศไทยมีกองทุนในการเยียวยาความเสียหายแก่นักท่องเที่ยว ซึ่งความเป็นจริงแล้วกว่าที่นักท่องเที่ยวจะได้รับการเยียวยามักจะใช้เวลาที่นานมาก เพราะจะต้องรอให้นายทะเบียนพิจารณาว่าควรที่จะได้รับการเยียวยาหรือไม่ และกว่าที่จะได้รับเงินค่าเสียหายนั้นก็ต้องใช้ระยะเวลาที่ยาวนาน ในปัจจุบันผู้ประกอบธุรกิจอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมีอิสระมากในการกำหนดลักษณะของสัญญาธุรกิจอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวแต่เพียงฝ่ายเดียว จนก่อให้เกิดปัญหาเงื่อนไขในข้อสัญญาของผู้ประกอบธุรกิจอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่มีลักษณะไม่เป็นธรรมต่อนักท่องเที่ยว