ปัญหาการกำหนดคุณสมบัติผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจขายตรง : ศึกษาเฉพาะกรณีผู้เยาว์ ผู้มีวิชาชีพครูอาจารย์ และแพทย์

Abstract

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายและปัญหาเกี่ยวกับธุรกิจขายตรงในเรื่องการกำหนดคุณสมบัติของผู้ที่จะมาสมัครเป็นผู้จำหน่ายอิสระ ซึ่งพระราชบัญญัติขายตรงและตลาดแบบตรง พ.ศ.2545 แก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 2) พ.ศ.2550 และแก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 3) พ.ศ.2560 อันเป็นกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจขายตรงนั้นไม่มีบทบัญญัติเกี่ยวกับการคุณสมบัติของผู้ที่เข้ามาสมัครเป็นผู้จำหน่ายอิสระ ทำให้ผู้เยาว์ซึ่งยังไม่บรรลุนิติภาวะ นักเรียน นักศึกษาเข้ามาสมัครเป็นผู้จำหน่ายอิสระ โดยใช้หลักกฎหมายเรื่องการทำนิติกรรมของผู้เยาว์ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้เยาว์ และพบว่าอาชีพครูอาจารย์ และแพทย์เข้ามาเป็นผู้จำหน่ายอิสระได้ใช้อำนาจหน้าที่ความน่าเชื่อถือในทางวิชาชีพขายสินค้าหรือบริการให้แก่ผู้ที่เข้ามารับบริการหรือชักชวนให้สมัครเป็นผู้จำหน่ายอิสระในสายงานตนเองโดยที่ผู้รับบริการไม่เต็มใจ ส่งผลกระทบและก่อให้เกิดความเสียหายเป็นอย่างมาก จากการศึกษากฎหมายพระราชบัญญัติขายตรงและตลาดแบบตรง พ.ศ.2545 แก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 2) พ.ศ.2550 และแก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 3) พ.ศ.2560 ของประเทศไทยเปรียบเทียบกับกฎหมายของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนและประเทศสหรัฐอเมริกา พบว่าทั้งสองประเทศได้มีการวางหลักเรื่องคุณสมบัติของผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจขายตรงเกี่ยวกับเรื่องอายุและอาชีพของผู้ที่จะเข้ามาสมัครเป็นผู้จำหน่ายอิสระไว้ชัดเจน ดังนั้นผู้วิจัยเสนอแนะว่าประเทศไทยควรแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติขายตรงและตลาดแบบตรง พ.ศ.2545 แก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 2) พ.ศ.2550 และแก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 3) พ.ศ.2560 โดยควรนำเอาหลักกฎหมายประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนและสหรัฐอเมริกาเรื่องการกำหนดคุณสมบัติผู้จำหน่ายอิสระในธุรกิจขายตรงเรื่องอายุและอาชีพของผู้สมัคร รวมทั้งการกำหนดบทลงโทษสำหรับผู้ประกอบธุรกิจขายตรงที่ฝ่าฝืนมาปรับใช้ในประเทศไทย เพื่อให้ผู้เยาว์และผู้บริโภคได้รับความคุ้มครองจากธุรกิจขายตรง เพื่อให้สามารถแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในประเทศไทยได้อย่างเหมาะสมและเป็นไปตามวัตถุประสงค์ของพระราชบัญญัติขายตรงและตลาดแบบตรงดังกล่าวด้วย