กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้:
http://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/6771
ชื่อเรื่อง: | “พันธจองจำแห่งจิต” |
ผู้แต่ง/ผู้ร่วมงาน: | ภานุวัฒน์ สิทธิโชค |
คำสำคัญ: | พันธจองจำ กาย จิต มนุษย์ |
วันที่เผยแพร่: | 1-ธันวาคม-2562 |
สำนักพิมพ์: | วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม -ธันวาคม) 2562 |
แหล่งอ้างอิง: | ภานุวัฒน์ สิทธิโชค, วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 (อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 2562), 58-72. |
บทคัดย่อ: | “พันธจองจำแห่งจิต” แสดงออกถึงโครงสร้างพันธะผูกพันระหว่าง “กาย” กับ “จิต” เป็นโครงสร้างภาวะของมนุษย์ ที่ตอบรับปฏิกิริยาลักษณะเหนี่ยวรั้ง สร้างพันธนาการจองจำ เสรีภาพจากภายในจิตวิญญาณของความเป็นมนุษย์ ซึ่งแม้แต่ตนเองก็มิอาจหยุดยั้งสิ่งที่เกิดขึ้นจากความหิวที่ไม่รู้จบได้ จนเกิดความรู้สึกกดทับ แสดงออกด้วยการตอบโต้ที่รุนแรง หากมนุษย์ยอมรับว่าจิตตนเป็นอิสระและเป็นคนละส่วนกับร่างกายแล้ว มนุษย์ย่อมดำเนินชีวิตอยู่ในฐานะที่ใจเป็นอิสระโดยสมบูรณ์เหนือพันธนาการทางกายและอาจค้นพบตัวตนที่แท้จริงได้ นอกจากนั้นวัสดุในการสร้างสรรค์มีผลต่อการแสดงออกทางอารมณ์ ถ่ายทอดสู่ผลงานทัศนศิลป์ 2 มิติ โดยข้าพเจ้าสนใจถึงคุณลักษณะของไม้ วัสดุที่มีชีวิต เกิดจากการเจริญเติบโตของเมล็ดพันธุ์ผ่าน ดิน น้ำ อากาศ และสิ่งแวดล้อมรอบข้าง ลักษณะเนื้อไม้ ที่เป็นชั้นในแต่ละชั้นมีความอ่อนแข็งที่แตกต่างกัน ความรู้สึกถ่ายทอดแสดงผ่านพื้นผิวที่หลงเหลือบนแผ่นไม้ หลังการแกะ ขูด ขีด และกระบวนการอัดหมึกพิมพ์บนผิวไม้ สะท้อนร่องรอยการเซาะลอกชั้นผิวภายนอกออก หลงเหลือไว้เพียงความรู้สึก กดทับที่รุนแรง ของพันธนาการจองจำ ระหว่าง “กาย” กับ “จิต” ในการแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ ครั้งที่ 64 ปี พ.ศ. 2561 ณ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ หอศิลป ถนนเจ้าฟ้า ผลงาน “พันธจองจำแห่งจิต 6” นี้ ได้รับการเห็นชอบจากคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านศิลปะ รับรางวัลประกาศนียบัตรเกียรตินิยม อันดับ 3 เหรียญทองแดง สาขาจิตรกรรม |
รายละเอียด: | ตามสภาวะธรรมชาติของจิตมนุษย์ผู้เดียว มีความเป็นอิสระอย่างสมบูรณ์ด้วยเสรีภาพปราศจาก ข้อผูกมัดทุกประการทั้งความคิดและการกระทำดำเนินตามความพึงพอใจของตนเอง แต่ในจิตใจของมนุษย์อีกด้านหนึ่ง ความอิสระนั้นไม่สามารถล่องลอยอยู่โดยอิสระได้ ต้องหาสิ่งยึดเหนี่ยว และสิ่งที่จิตมนุษย์ยึดเหนี่ยวนั้นก็คือ รูปลักษณะทางกายภาพ ความเป็นตัวตนมนุษย์นั่นเอง นอกจากนั้นมนุษย์ไม่สามารถอยู่ผู้เดียวได้จิตยังยึดผูกพันกับผู้อื่นด้วย มนุษย์เลยอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนจนกลายเป็นสังคม ดำเนินชีวิตตามวัฒนธรรมที่สร้างขึ้น เป็นแนวทางข้อควรปฏิบัติต่อมนุษย์ด้วยกันเอง ดังนั้นความมีอิสระที่สมบูรณ์ในสภาวะจิตตามธรรมชาติของมนุษย์ทุกคน จะหายไปเพื่อแลกกับสัญชาตญาณความเป็นตัวตนและสัตว์สังคม จนไม่สามารถอยู่ตัวคนเดียวและไม่สามารถหลุดพ้นค้นพบความมีอิสระที่แท้จริงในจิตใจตนเองได้ |
URI: | http://dspace.spu.ac.th/handle/123456789/6771 |
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล: | DIG-02. บทความวิชาการ/วิจัย (วารสารระดับชาติ) |
แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
แฟ้ม | รายละเอียด | ขนาด | รูปแบบ | |
---|---|---|---|---|
วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี ปีที่ 10 ฉบับที่ 2.pdf | 1.72 MB | Adobe PDF | ดู/เปิด | |
20200713_214430.jpg | 2.94 MB | JPEG | ดู/เปิด | |
194100-ไฟล์บทความ-777025-1-10-20191223.pdf | 1.44 MB | Adobe PDF | ดู/เปิด |
รายการทั้งหมดในระบบคิดีได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ มีการสงวนสิทธิ์เว้นแต่ที่ระบุไว้เป็นอื่น