ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการบังคับใช้พิจารณาคดีผู้บริโภค

Abstract

สารนิพนธ์ฉบับนี้เป็นการศึกษาปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการบังคับใช้พิจารณาคดีผู้บริโภค จากการศึกาพบว่า การส่งคดีให้ประธานศาลอุทรธรณ์วินิจฉัยว่าคดีใดเป็นคดีผู้บริโภค โดยในมาตรา 8 ไม่มีมาตรการในลักษณะที่ให้อำนาจศาลชั้นต้นตรวจสอบหรือกลั่นกรองก่อนว่า คดีดังกล่าวมีข้อเท็จจริงลักษณะเดียวกับคดีที่ประธานศาลอุทรธรณ์วินิจฉัยไว้แล้วหรือไม่ ปัญหานี้จึงเป็นช่องทางที่ทำให้คู่ความอาศัยเป็นช่องทางในการประวิงคดี ทำให้การพิจารณาคดีผู้บริโภคเป็นไปโดยล่าช้า ไม่เป็นไปตามเจตนารมณ์ของกฎหมายบับนี้ ประกอบผู้พิพากษาในคดีผู้บริโภคส่วนใหญ่ยังยึดติดกับรูปแบบของระบบกล่าวหา และยังมีมาตรการทางกฎหมายที่ชัดเจนในการที่ศาลใช้ระบบไต่สวนในคดีผู้บริโภค