มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดและการชดใช้ค่าเสียหายของไปรษณีย์ไทย
กำลังโหลด...
วันที่
2564
ผู้เขียน
ชื่อวารสาร
วารสาร ISSN
ชื่อหนังสือ
สำนักพิมพ์
มหาวิทยาลัยศรีปทุม
เชิงนามธรรม
สารนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเป็นมา แนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดและการชดใช้ค่าเสียหายของไปรษณีย์ไทย มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดและการชดใช้ค่าเสียหายของผู้ประกอบกิจการขนส่งเอกชนของไทยและต่างประเทศ และศึกษาวิเคราะห์ปัญหาเกี่ยวกับความรับผิดและการชดใช้ค่าเสียหายของไปรษณีย์ไทย เพื่อเสนอแนวทางในการแก้ไขปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดและการชดใช้ค่าเสียหายของไปรษณีย์ไทยให้มีความเหมาะสมและเป็นธรรม
ผลการศึกษาพบว่ามีประเด็นปัญหา 3 ประเด็น (1) ปัญหาเกี่ยวกับการกำหนดความรับผิดของไปรษณีย์ไทย พบว่าพระราชบัญญัติไปรษณีย์ พุทธศักราช 2477 ได้ยกเว้นความรับผิดให้แก่ไปรษณีย์ไทย โดยไม่ต้องรับผิดในกรณีที่ไปรษณียภัณฑ์ซึ่งอยู่ในระหว่างขนส่งทางไปรษณีย์ สูญหาย ส่งผิด เนิ่นช้า แตกหัก หรือบุบสลาย แม้บางกรณีจะมีบทบัญญัติให้ต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทน แต่ก็เป็นบทบัญญัติที่จำกัดความรับผิดของไปรษณีย์ ทำให้เกิดความไม่เป็นธรรมแก่ผู้ใช้บริการ (2) ปัญหาเกี่ยวกับระยะเวลาในการรับผิดของไปรษณีย์ พบว่าข้อกำหนดของไปรษณียนิเทศที่บังคับใช้อยู่ในปัจจุบันนั้น มีการกำหนดระยะเวลาในการรับผิดของไปรษณีย์ไว้เพียงเท่าที่ตรวจพบความสูญหายหรือเสียหายก่อนการนำจ่ายหรือต้องทักท้วงขณะที่นำจ่ายเท่านั้น ซึ่งเป็นข้อกำหนดที่ไม่ให้ระยะเวลาแก่ผู้รับไปรษณียภัณฑ์ในการตรวจสอบความเสียหาย ทำให้ความรับผิดของไปรษณีย์ไทยมีระยะเวลาที่จำกัด และส่งผลให้เกิดปัญหาแก่ผู้รับและผู้ส่งไปรษณียภัณฑ์ว่าผู้ใดจะเป็นผู้รับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น (3) ปัญหาเกี่ยวกับความรับผิดของไปรษณีย์ในกรณีขนส่งล่าช้า พบว่าพระราชบัญญัติไปรษณีย์ พุทธศักราช 2477 และไปรษณียนิเทศที่ประกาศใช้คู่กันนั้น ทั้งสองฉบับได้กำหนดยกเว้นความรับผิด ให้บริษัทฯ ไม่ต้องรับผิดต่อไปรษณียภัณฑ์ที่เกิดความเสียหายอันเนื่องมาจากการขนส่งล่าช้าไม่ว่าในกรณีใด ๆ เลยก็ตาม ซึ่งเมื่อบทบัญญัติและข้อกำหนดได้จำกัดความรับผิดโดยยกเว้นความรับผิดที่เกิดจากการขนส่งล่าช้าให้แก่ไปรษณีย์ไทยไว้เช่นนี้ อาจทำให้พนักงานของไปรษณีย์เอง ปฏิบัติหน้าที่โดยจงใจ หรือประมาทเลินเล่อ หรือไม่ใช้ความระมัดระวังและความรอบคอบเท่าที่ควร อันจะก่อให้เกิดความเสียหายอันเนื่องมาจากการขนส่งช้า หรือส่งผิดต่อไปรษณียภัณฑ์
ดังนั้น เพื่อให้ความรับผิดและการชดใช้ค่าเสียหายของไปรษณีย์ไทยมีความเหมาะสมและเป็นธรรม จึงเห็นควรเสนอให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติไปรษณีย์ พุทธศักราช 2477 และไปรษณียนิเทศ พ.ศ. 2561 ดังนี้ (1) แก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 8 แห่งพระราชบัญญัติไปรษณีย์ พุทธศักราช 2477 โดยกำหนดให้ไปรษณีย์ ต้องรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้นจากการที่ไปรษณียภัณฑ์ซึ่งอยู่ในระหว่างส่งทางไปรษณีย์สูญหาย ส่งผิด เนิ่นช้า แตกหัก หรือบุบสลาย เพราะความผิดของไปรษณีย์ (2) แก้ไขเพิ่มเติมตามไปรษณียนิเทศ พ.ศ. 2561 โดยกำหนดให้ระยะเวลาแก่ผู้ใช้บริการหรือผู้เสียหายในการแจ้งความเสียหายของไปรษณียภัณฑ์ที่เกิดจากการขนส่ง (3) แก้ไขบทบัญญัติมาตรา 29 แห่งพระราชบัญญัติไปรษณีย์ พุทธศักราช 2477 และไปรษณียนิเทศ พ.ศ. 2561 ข้อ 201 โดยกำหนดให้ไปรษณีย์จะต้องรับผิดใช้ค่าสินไหมทดแทนในการที่ไปรษณียภัณฑ์ลงทะเบียนสูญหายไป หรือไปรษณียภัณฑ์รับประกันแตกหัก หรือสูญหายไปในระหว่างส่งทางไปรษณีย์ หรือบริการไปรษณีย์ด่วนพิเศษที่เกิดความล่าช้า
คำอธิบาย
คำหลัก
ความรับผิด, การชดใช้ค่าเสียหาย, ไปรษณีย์ไทย
การอ้างอิง
ธัญชนก จันทร. 2564. "มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดและการชดใช้ค่าเสียหายของไปรษณีย์ไทย." สารนิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มกฎหมายธุรกิจ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.