ปัญหาการพิจารณาอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาภาพยนตร์แห่งชาติ ตามพระราชบัญญัติภาพยนตร์และวีดิทัศน์ พ.ศ.2551

Abstract

สารนิพนธ์ฉบับนี้ทำการศึกษาในเรื่องของปัญหาการพิจารณาอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิจารณาภาพยนตร์แห่งชาติ รวมถึงองค์กรผู้พิจารณาอุทธรณ์ ระยะเวลาการพิจารณาอุทธรณ์และการใช้ดุลพินิจของคณะกรรมการพิจารณาภาพยนตร์และวีดิทัศน์แห่งชาติและนายทะเบียน เพื่อให้เป็นไปตามเจตนารมณ์ของกฎหมายและไม่กระทบต่อสิทธิและเสรีภาพของประชาชน จากการศึกษาพบว่า ปัญหาองค์กรผู้พิจารณาการอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติภาพยนตร์และวีดิทัศน์ พ.ศ. 2551 มีองค์ประกอบของคณะกรรมการจำนวน 27 คน ซึ่งเป็นองค์กรขนาดใหญ่ ประกอบกับมาตรา 66 และมาตรา 67 แห่งพระราชบัญญัติภาพยนตร์และวีดิทัศน์ พ.ศ. 2551 กำหนดกรอบระยะเวลาพิจารณาอุทธรณ์ ต้องดำเนินการให้เสร็จสิ้นภายในกำหนดสามสิบวันนับแต่วันที่ได้รับอุทธรณ์ จึงเป็นปัญหาในส่วนขององค์ประชุมของคณะกรรมการและหากผู้อุทธรณ์ส่งเอกสารไม่ครบถ้วนจะถือว่าเห็นด้วยกับคำอุทธรณ์ อีกทั้ง การใช้ดุลพินิจของคณะกรรมการภาพยนตร์และวีดิทัศน์และนายทะเบียน ยังขาดหลักเกณฑ์ที่ชัดเจน ปัญหาดังกล่าวจึงทำให้การบังคับใช้กฎหมายไม่เป็นไปตามเจตนารมณ์ของพระราชบัญญัติภาพยนตร์และวีดิทัศน์ พ.ศ. 2551