มาตรการกฎหมายในการควบคุมสุนัขบนรถยนต์และการทิ้งสุนัขตามลำพังในยานพาหนะ

Abstract

วัตถุประสงค์ของการศึกษาวิจัยเล่มนี้ เพื่อเป็นการแก้ไขปัญหาการนำสุนัขโดยสารไปด้วยบนรถยนต์ที่ไม่มีการควบคุมที่เหมาะสมหรือผู้ดูแล ตลอดจนการทิ้งสุนัขตามลำพังในยานพาหนะ โดยศึกษาหาความเหมาะสมในการกำหนดให้เป็นความผิดเฉพาะและกำหนดโทษทางอาญา เนื่องจากปัจจุบันไม่มีกฎหมายที่กำหนดถึงการควบคุมที่เหมาะสมในสุนัขหรือจะต้องมีผู้ดูแลขณะทำการขับขี่แต่อย่างใด ตลอดจนการทิ้งสุนัขตามลำพังในยานพาหนะเป็นการเฉพาะ ที่เป็นไปในลักษณะห้ามปราม จากการศึกษาทั้งกฎหมายในราชอาณาจักรไทยและกฎหมายต่างประเทศนั้น ผู้วิจัยค้นพบว่าในกฎหมายระหว่างประเทศ ตลอดจนกฎหมายต่างประเทศ มีการบัญญัติถึงการให้ความควบคุมสุนัขที่เหมาะสมไว้ขณะทำการขับขี่ที่มีสุนัขไปด้วย ด้วยความมุ่งหมายที่จะคุ้มครองทั้งสัตว์และประโยชน์ความปลอดภัยของสาธารณะบนท้องถนน ตลอดจนการทิ้งสุนัขตามลำพังในยานพาหนะที่ได้มีการแยกบัญญัติต่างหากจากความผิดฐานอื่น ๆ เป็นการเฉพาะ โดยกำหนดโทษที่แตกต่างกันโดยคำนึงถึงผลจากการทิ้งเป็นสำคัญ อันมุ่งคุ้มครองถึงสิทธิของสุนัขนั้น แตกต่างจากราชอาณาจักรไทยที่ไม่ปรากฏถึงกฎหมายกรณีนี้อย่างชัดเจนและไม่เคยปรากฏถึงการตีความการบังคับใช้ไปในแนวทางนี้ ผู้วิจัยจึงมีข้อเสนอแนะที่จะบัญญัติไว้เป็นความผิดเฉพาะและกำหนดโทษไว้ถึงกรณีการนำสุนัขโดยสารไปด้วยบนรถยนต์ ที่จะต้องมีการควบคุมที่เหมาะสมหรือมีผู้ดูแล ตลอดจนการห้ามทิ้งสุนัขตามลำพัง โดยจะต้องมีการกำหนดโทษที่เหมาะสมและได้สัดส่วนกับพฤติการณ์ของการกระทำ ที่มุ่งหมายถึงความคุ้มครองเท่านั้น อันเป็นการคุ้มครองถึงความปลอดภัยบนท้องถนนและสิทธิของสุนัข