มาตรการทางกฎหมายในการระงับข้อพิพาทคดีละเมิด จากการเข้ารับบริการทางการแพทย์

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ได้มุ่งเน้นการศึกษาเกี่ยวกับข้อจำกัดทางกฎหมายของกระบวนการระงับข้อพิพาทในคดีละเมิดจากการเข้ารับบริการทางการแพทย์นอกศาลอันเป็นกระบวนการระงับข้อพิพาททางเลือกประการหนึ่ง ซึ่งยังไม่ได้มีการพัฒนาให้เหมาะสมกับประเด็นข้อพิพาททางการแพทย์นอกศาล นอกจากนี้ยังพบปัญหาที่สำคัญอีกประการหนึ่ง คือ การจำกัดสิทธิของผู้ที่ต้องการเข้าสู่กระบวนการระงับข้อพิพาททางการแพทย์ โดยหน่วยงานศูนย์สันติวิธีกระทรวงสาธารณสุข ซึ่งมีการจำกัดขอบเขตการไกล่เกลี่ยระงับข้อพิพาทระหว่างประชาชนกับหน่วยงานภายใต้การดูแลของกระทรวงสาธารณสุข ที่ยังไม่ได้มีการบัญญัติกฎหมายในการให้อำนาจเพื่อช่วยเหลือในการระงับข้อพิพาทแก่ประชาชนผู้ที่ได้รับผลกระทบจากการเข้ารับบริการทางการแพทย์ของภาคเอกชนไว้ อีกทั้งในปัจจุบันประเทศไทยยังมิได้มีการบัญญัติกฎหมายว่าด้วยการไกล่เกลี่ยระงับข้อพิพาทคดีละเมิดจากการเข้ารับบริการทางการแพทย์นอกศาลไว้อย่างเป็นรูปแบบ จึงทำให้ผู้ที่ได้รับผลกระทบนั้น จำต้องเสียเวลาและค่าใช้จ่ายจำนวนมากเพื่อเรียกร้องค่าชดเชยต่อความเสียหายนั้น ประการสำคัญข้อพิพาทที่เกิดขึ้นยังส่งผลกระทบต่อการปฏิบัติงานของผู้ประกอบวิชาชีพแพทย์ที่ต้องถูกฟ้องดำเนินคดี และมีผลต่อความสัมพันธ์อันดีระหว่างประชาชนและกับผู้ประกอบวิชาชีพแพทย์อีกด้วย