ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับคุณสมบัติและระยะเวลาในการสอบข้อเท็จจริง ของคณะกรรมการสอบข้อเท็จจริงความรับผิดทางละเมิด

Abstract

ในการดำเนินงานตามพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 (Act of Liability for a Wrongful Act of the Officials B.E. 2539 (1996)) มีขั้นตอนการปฏิบัติเมื่อมีความเสียหายเกิดขึ้นไปจนถึงการฟ้องคดี และการใช้สิทธิไล่เบี้ย ซึ่งเป็นไปตามระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยหลักเกณฑ์การปฏิบัติเกี่ยวกับความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 (Regulations of the Office of Prime Minister on the Performing Rule relating to Liability for a Wrongful Act of the Officials B.E. 2539 (1996)) เมื่อเกิดความเสียหายแก่หน่วยงานของรัฐแห่งใด และหัวหน้าหน่วยงานของรัฐ แห่งนั้นมีเหตุอันควรเชื่อว่าเกิดจากการกระทําของเจ้าหน้าที่ของรัฐแห่งนั้น ให้หัวหน้าหน่วยงานของรัฐดังกล่าวแต่งตั้งคณะกรรมการสอบข้อเท็จจริงความรับผิดทางละเมิดขึ้นคณะหนึ่ง โดยไม่ชักช้า เพื่อพิจารณาเสนอความเห็นเกี่ยวกับผู้ต้องรับผิดและจํานวนค่าสินไหมทดแทนที่ผู้นั้นต้องชดใช้ โดยการสอบข้อเท็จจริงความรับผิดทางละเมิดของคณะกรรมการสอบข้อเท็จจริงความรับผิดทางละเมิดตามระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยหลักเกณฑ์การปฏิบัติเกี่ยวกับความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ.2539 ข้อ 8 ยังมีความไม่ชัดเจนในบทบัญญัติของกฎหมายที่เกี่ยวกับคุณสมบัติ (Qualifications) และระยะเวลา (Period of Time) ในการสอบข้อเท็จจริง (Fact-Finding) ของคณะกรรมการสอบข้อเท็จจริงความรับผิดทางละเมิด (Fact-Finding Commission for a Wrongful Act) ทำให้การดำเนินงานของคณะกรรมสอบข้อเท็จจริงความรับผิดทางละเมิดอาจเกิดปัญหา อาจส่งผลทำให้เกิดความไม่เป็นธรรมแก่เจ้าหน้าที่ และอาจทำให้เกิดความเสียหายแก่รัฐ ซึ่งทำให้ขาดความน่าเชื่อถือ จึงเห็นควรศึกษาวิจัยและวิเคราะห์ในประเด็นดังกล่าว เพื่อให้สามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างถูกต้อง ซึ่งมีประเด็นสำคัญที่ควรศึกษาและพิเคราะห์