ปัญหาการลงโทษทางวินัย ตามมาตรา 7 และมาตรา 8 แห่งพระราชบัญญัติวินัยข้าราชการกรมราชทัณฑ์ พุทธศักราช 2482

Abstract

สารนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาถึงการลงโทษ ตามพระราชบัญญัติวินัยข้าราชการ กรมราชทัณฑ์ พุทธศักราช 2482 ซึ่งเป็นกฎหมายเฉพาะ กับการลงโทษตามพระราชบัญญัติ ระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ.2551 เมื่อเจ้าพนักงานเรือนจำ ซึ่งเป็นข้าราชการกรมราชทัณฑ์กระทำผิดวินัย เพื่อเป็นหลักประกันความถูกต้อง เหมาะสม ยุติธรรม และให้สอดคล้องกับแนวทางการลงโทษของสำนักงาน ก.พ.ในพฤติการณ์การกระทำผิด แต่ปรากฏข้อเท็จจริงว่า การดำเนินการทางวินัยของผู้บัญชาการเรือนจำ ผู้อำนวยการทัณฑสถานหรือผู้อำนวยการสถานกักขัง ในฐานะผู้บังคับบัญชาชั้นต้น ได้พิจารณาลงโทษในพฤติการณ์การกระทำความผิดของ เจ้าพนักงานเรือนจำ ตามพระราชบัญญัติวินัยข้าราชการกรมราชทัณฑ์ พุทธศักราช 2482 เป็นส่วนใหญ่ไม่ได้นำหมวด 6 ว่าด้วยเรื่องวินัย และการรักษาวินัยตามพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ.2551 มาพิจารณา แม้กฎหมายจะให้อำนาจใช้กฎหมายทั้ง 2 ฉบับ ยกตัวอย่าง เช่น กรณีเจ้าพนักงานเรือนจำละทิ้งหน้าที่ราชการ ซึ่งพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ.2551 ระบุฐานความผิดไว้ชัดเจน และปรากฏว่ามีการลงโทษเจ้าพนักงานเรือนจำในพฤติการณ์การกระทำผิดในลักษณะเดียวกัน ในกฎหมายทั้ง 2 ฉบับ