ปัญหาการควบคุมการโฆษณาเครื่องหมายการค้าที่คล้ายคลึง กับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

Abstract

สารนิพนธ์นี้มีมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาการควบคุมการโฆษณาเครื่องหมายการค้า ที่คล้ายคลึงกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ตามพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551 โดยเจตนารมณ์ของกฎหมายมุ่งเน้นในการป้องกันเด็กและเยาวชนมิให้เข้าสู่การเป็นนักดื่มหน้าใหม่ ปัจจุบันกลยุทธ์ทางการตลาดของกลุ่มธุรกิจเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จะเน้นไปเรื่องของการโฆษณาเป็นหลัก เนื่องจากโฆษณาจะส่งผลต่อการสร้างการรับรู้ การให้เห็นภาพ ชื่อ หรือเครื่องหมายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์บ่อยครั้งตอกย้ำให้ระลึกถึงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ จนกระทั่งส่งผล ต่อการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มากขึ้น ซึ่งกลุ่มเป้าหมายเด็กและเยาวชนจะเป็นกลุ่มลูกค้า ที่มีการซื้อและบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในระยะยาว การบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมการโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในปัจจุบันพบว่า กฎหมายดังกล่าวนั้น ยังมีช่องว่างอยู่โดยเฉพาะ ในเรื่องของการห้ามโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ซึ่งได้แก่มาตรา 32 วรรคแรกได้บัญญัติว่า “ห้ามมิให้ผู้ใดโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือแสดงชื่อหรือเครื่องหมายของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อันเป็นการอวดอ้างสรรพคุณหรือชักจูงใจให้ผู้อื่นดื่มโดยตรงหรือโดยอ้อม... ” อันจะก่อให้เกิดประเด็นปัญหาหลายกรณีโดยเฉพาะในเรื่องของการโฆษณาแอลกอฮอล์ผ่านสินค้าอื่นที่ไม่ใช่เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่ว่าจะเป็นโซดา น้ำแร่ หรือเครื่องดื่มที่ไม่มีแอลกอฮอล์ประเภทอื่น ๆ ปัญหาการตีความเกี่ยวกับการควบคุมการโฆษณาเครื่องหมายการค้าที่คล้ายคลึงกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ปัญหาหน่วยงานที่รับผิดชอบเกี่ยวกับการควบคุมการโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และปัญหาเกี่ยวกับมาตรการในการลงโทษ