ปัญหาการเข้าถึงสิทธิในการขอรับความคุ้มครองกรณีคนไร้ที่พึ่ง ตามกฎหมายคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง

Abstract

สารนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์กฎหมายที่เกี่ยวข้องในการให้ความคุ้มครองและช่วยเหลือคนไร้ที่พึ่ง โดยมุ่งศึกษากรณีเกี่ยวกับปัญหาการเข้าถึงสิทธิในการขอรับความช่วยเหลือและความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง พ.ศ.2557 ซึ่งกฎหมายกำหนดให้คนไร้ที่พึ่งมีสิทธิขอรับความช่วยเหลือและคุ้มครองจากสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง(Protection Center) หรือศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง (Homeless Protection Center) ซึ่งปรากฏว่ามีสถานที่ตั้งไม่เพียงพอกับจำนวนคนไร้ที่พึ่งที่มีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากนี้ยังศึกษาถึงอุปสรรคการเข้าถึงสิทธิขั้นพื้นฐาน (Fundamental Rights) เกี่ยวกับการรักษาพยาบาลกรณีคนไร้ที่พึ่งเป็นกลุ่มผู้ด้อยโอกาสทางสังคมที่ไม่มีบัตรประจำตัวประชาชนหรือเอกสารยืนยันตัวตน อันเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานที่กฎหมายรัฐธรรมนูญได้บัญญัติรับรองและคุ้มครองศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ไว้ โดยศึกษาเปรียบเทียบแนวคิด ทฤษฎี และหลักเกณฑ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องทั้งกับเรื่องดังกล่าวในประเทศและต่างประเทศ