บทบาทของพนักงานอัยการในการชะลอการฟ้องคดีอาญา

Abstract

เนื่องด้วยกระบวนการยุติธรรมทางอาญากระแสหลักของประเทศไทยยังคงเป็นระบบสายพานที่เริ่มตั้งแต่ขั้นตอนของพนักงานสอบสวน พนักงานอัยการ ศาล และไปสู่ราชทัณฑ์ในท้ายที่สุด ซึ่งในปัจจุบันปรากฏถึงปัญหาคดีล้นศาล และปัญหาผู้ต้องขังล้นเรือนจำ นำมาซึ่งปัญหาค่าใช้จ่ายตามจำนวนคดีและผู้ต้องขังที่เพิ่มขึ้น โดยปัญหาดังกล่าวมีที่มาจากหลายปัจจัย ทั้งเรื่องกฎหมายอาญาเฟ้อ และการดำเนินคดีอาญาที่มุ่งแต่จะลงโทษทางอาญา โดยที่กระบวนการยุติธรรมทางอาญาปัจจุบันยังไม่สามารถตอบสนองปัญหาดังกล่าว อันส่งผลกระทบต่อการอำนวยความยุติธรรมแก่ผู้ต้องหา ผู้เสียหาย และสังคม ประเทศไทยยังไม่มีการนำมาตรการชะลอการฟ้องมาใช้ในความผิดโดยทั่วไป มีแต่เพียงการชะลอการฟ้องในกรณีที่ผู้ต้องหาเป็นเด็กหรือเยาวชน และมาตรการรอการกำหนดโทษหรือมาตรการรอการลงโทษโดยศาล ซึ่งแม้ว่าผู้กระทำความผิดจะไม่ถูกลงโทษอาญาในความเป็นจริงแต่กลับสร้างมลทินหรือตราบาปแก่ผู้ที่ก้าวพลาดว่าเป็นผู้ที่ถูกศาลพิพากษาว่าเป็นผู้กระทำความผิดอันเป็นการตัดโอกาสหรือสร้างภาระเกินควรในการกลับตัวเป็นพลเมืองดี รวมทั้งเป็นการสร้างความล่าช้าในการชดใช้เยียวยาให้แก่ผู้เสียหาย สารนิพนธ์นี้มุ่งศึกษาในเรื่องของบทบาทของพนักงานอัยการกับการชะลอการฟ้องในคดีอาญา ด้วยการศึกษาค้นคว้า วิเคราะห์ และเปรียบเทียบกฎหมายทั้งในและต่างประเทศ เพื่อหาแนวทางการชะลอการฟ้องที่เหมาะสมสำหรับประเทศไทยและสอดคล้องกับหลักการสากลในการแก้ปัญหาของกระบวนการยุติธรรมทางอาญา โดยผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะว่าประเทศไทยมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะมีกฎหมายว่าด้วยการชะลอการฟ้อง โดยนำร่างพระราชบัญญัติชะลอการฟ้อง พ.ศ. …. มาแก้ไขเพิ่มเติมเพื่อตราเป็นกฎหมายต่อไป